Τώρα, όποια ώρα
θες μπαίνεις στα πορνοκάναλα του ίντερνετ κι έχεις στο πιάτο σου όλα τα βίτσια
του κόσμου. Τότε, τα πράματα
ήταν πιο απλά. Ακούγαμε, βέβαια,
για διάφορα "σεξουαλικά χούγια", αλλά, για να μάθουμε λεπτομέρειες,
ρωτάγαμε τα "κορίτσια".
Εγώ πάγαινα τις
ώρες που δεν είχαν πολύ δουλειά, κι αν μου πρόσφεραν καφεδάκι δεν έλεγα όχι. Καθόμασταν στο
ετοιμόρροπο κουζινάκι κι άκουγα για τα "βίτσια της Αθήνας".
Για έναν
κουστουμαρισμένο κύριο με δικηγορική τσάντα που γούσταρε μερικές ανάστροφες
μπατσούλες συνοδευόμενες με μαλωματάκια... "γιατί δεν πήγες
σχολείο;", "γιατί ήσουν αδιάβαστος σήμερα;".
Ένας άλλος
ερχόταν στο μπουρδέλο μ’ ένα αλατισμένο αγγούρι, τυλιγμένο σε λαδόκολλα, σαν τα
καλαμπόκια των καστανάδων του δρόμου. Ήθελε να του το
βάλουν από πίσω, πλέρωνε, ευχαριστούσε κι έφευγε. Κύριος με τα ούλα του...
Κάποιος
"Οιδίποδας" γούσταρε να τις κοιτάζει ανάμεσα στα μπούτια και να λέει
"μάνα μου βλέπω το μουνί σου" ή... "ξαδελφούλα μου Ελενίτσα τι
ωραίο μουνάκι έχεις;"...
Από τότε άρχισα
να σακουλεύομαι πως οι "σούπερ άντρες" που βλέπουμε γύρω μας δεν
μπορούν να χύσουν αν δεν τους βάλεις κωλοδάχτυλο!
Ένας απαιτούσε να
τον κωλοδαχτυλίζουν με μακρύ νύχι, βαμμένο κόκκινο! Δεν συμβιβαζόταν
με τίποτα άλλο...
Παλιά, οι διάφοροι
ανώμαλοι έβγαζαν τα βίτσια τους μόνο στις πουτάνες. Στις γυναίκες
τους κρύβονταν. Εκεί το έπαιζαν άντρακλες και πούλαγαν ζοριλίκι... Αλλά τα τελευταία
χρόνια άλλαξε το τροπάρι.
Οι άντρες ζητάνε
απ’ τις κοπέλες τους ό,τι έκαναν παλιά οι παστρικιές. Αν η σημερινή
γυναίκα δεν "δουλεύει" και τις τρεις τρύπες, γκόμενο δεν πρόκειται να
πιάσει. Κι αν τον πιάσει δεν θα τον κρατήσει! Γκανιάν!
Οι παλιότερες
πουτάνες είχαν αναπτύξει μια τέλεια τεχνική: σ’ έκαναν να χύσεις σε τρία λεφτά!
Εμείς την είχαμε
ανθιστεί τη φτιάξη και πριν φύγουμε για μπουρδελότσαρκα τον παίζαμε ώστε ν’
"αργήσουμε". Έλα όμως που
καμιά φορά ο οργανισμός δεν προλάβαινε ν’ αναπληρώσει το σπέρμα, και δεν
μπορούσαμε με τίποτα να χύσουμε; Άψιωναν και
κόρωναν τα "κορίτσια", ώσπου στο τέλος φώναζαν τον μπράβο και μας
πέταγε έξω κλοτσηδόν, με το παντελόνι στους αστραγάλους!
Δεν χολοσκάγαμε.
Πηγαίναμε
παραδίπλα, στον καφενέ της Μιχαήλ Βόδα, παραγγέλναμε ένα ζεστό τσάι και
κοκορευόμασταν πως γαμήσαμε στο μπουρδέλο απ’ όλες τις τρύπες και πως η πουτάνα
φώναζε "κι άλλο!"...
