Τρεις το μεσημέρι ο Cristi στέκεται στην Ομόνοια και ψάχνει για «παρέα». Αδύνατος, ντυμένος στα μαύρα, ξεχώριζε από μακριά. Είναι ο μικρότερος από τους «συναδέλφους» του. Τον κοίταξα και με κοίταξε. Κατηφόρισα στον πεζόδρομο της οδού Μαρίκας Κoτοπούλη και με ακολούθησε ενώ τα βλέμματά μας γίνονταν πιο έντονα....
Τα αγόρια που εκδίδονται είναι περιποιημένα -πρέπει να είναι ελκυστικά. Η στάση του σώματος και το βάδισμά τους αποδεικνύουν την διαθεσιμότητά τους. Έχουν αυτοπεποίθηση και ζελέ στο μαλλί. «Καλά είσαι;», λέει ενώ με πλησιάζει. Πριν προλάβω να του απαντήσω, με ρωτάει αν θέλω παρέα. Του εξηγώ την ιδιότητά μου και ζητάει 10 ευρώ για να διηγηθεί τη ζωή του. Συμφωνούμε και κατευθυνόμαστε σ’ ένα καφέ κοντά στα Εξάρχεια.
Πόσο καιρό δουλεύεις στην Ομόνοια; 5 μήνες.
Σ' αρέσει αυτή δουλειά; Κάπου ναι, κάπου όχι. Βγάζεις λεφτά, κάνεις και το γούστο σου, περνάς καλά. Υπάρχουν, όμως, παππούδες που κάνουν πολλές μ@λ@κίες.
Δηλαδή; Αλλά κανονίζετε ότι θα κάνετε και άλλα τελικά σου ζητάνε.
Που πας με τους πελάτες; Σπίτια τους. Έρχονται στην πιάτσα και πάμε με το αυτοκίνητό τους ή το μηχανάκι τους σπίτι τους. Μπορεί να έχω πάει και σε 500 σπίτια.
Σε ξενοδοχείο; Όχι. Αν πάω σε ξενοδοχείο, πρέπει κάθε φορά να γράφω το δικό μου όνομά και του πελάτη και από εκεί τα βλέπει όλα η αστυνομία και θα πει ο αστυνόμος: «Γιατί πάει αυτός συνέχεια στο ξενοδοχείο»;
Πώς άρχισες; Με φέρε ένας φίλος μου Αλβανός στην πιάτσα στην Ομόνοια. Βρήκα έναν, με γούστ@ρε, κάναμε «παιχνίδια» σπίτι του και έβγαλα ένα πενηντάρικο και σιγά-σιγά ξεκίνησα. Βρήκα εδώ και τον ξάδερφο μου.
Τι εννοείς; Έχω έναν ξάδερφο που είχε λεφτά και τον ρώταγα συνέχεια: «Που βγάζεις τα λεφτά ρε μ@λ@κα;» Δε μου έλεγε, -μια φόρα τον είδα στην Ομόνοια και του είπα: «Ρε κ@ριόλη εδώ τα βγάζεις; Γιατί δεν με φώναξες και μένα;» και μου λέει: «Για να μου κλέψεις τη δουλειά;», «Τράβα γ@μήσου ρε, στην έχω κλέψει ήδη», του είπα... Μου φέρε και ο ξάδερφος μου κάτι δικούς του πελάτες. Τώρα εγώ έχω περισσότερούς απ' αυτόν.
Κάθε πότε έρχεσαι στην πιάτσα; Σίγουρα κάθε Παρασκευή και Σάββατο. Κάθομαι από τις 2 το μεσημέρι μέχρι 7 απόγευμα.
Έχει περισσότερη δουλεία αυτές τις μέρες; Ναι.
Με πόσους πελάτες την ημέρα; Μπορεί να πάω μόνο με έναν, μπορεί και με έξι, εφτά. Δεν πάω με όποιον να' ναι. Εγώ διαλέγω... Εγώ έχω και τους πελάτες μου που με παίρνουν τηλέφωνο και μου λένε: «Πάρε ταξί και έλα σπίτι μου, θα φας, θα έχεις τα λεφτά σου, τα τσιγάρα σου, τον καφέ σου, το ίντερνετ». Αυτούς τους γνώρισα στην Ομόνοια και μετά έγιναν πελάτες μου. Πάω μία Βάρκιζα, μία Γλυφάδα -όπου είναι ο πελάτης.
Πόσα λεφτά τη φορά; 30 ευρώ, με τίποτα λιγότερα. Ο ξάδερφος μου έχει πει ότι παλιά η ταρίφα ήταν 50, τώρα με την κρίση πήγε 30. Άμα γ@μ@ς παίρνεις περισσότερα, άμα γ@μιέσαι πιο πολλά, μπορεί και 100 και 200 και 300 ευρώ. Πολλοί κάνουν και δώρα. Άλλος μου παίρνει κινητό, άλλος παπούτσια, άλλος ρούχα –ότι γουστ@ρω μου φέρνουν.
Εσύ τι κάνεις στους πελάτες; Τσιμπούκι@ και μ@λ@κίες. Και παιχνίδια.
Τι παιχνίδια; Να με φιλάει στο λαιμό. Εγώ δεν φιλάω, αυτοί με φιλάνε.
Ποτέ φιλιά στο στόμα; Όχι. Στο στόμα μόνο με την κοπελιά μου.
Σεx; Αν πηδάω;
Ναι. Διαλέγω ποιον πελάτη θα πηδήξw. Πρέπει να συμπαθήσω και να ξέρω καλά κάποιον για να τον πηδήξω.
Κ@υλώνεις πάντα με τους πελάτες; Ναι.
Ποιοι είναι οι πελάτες σου; Έλληνες. Με παππούδες δεν πάω, σου είπα εγώ διαλέγω.
«Τελειώνεις» κάθε φορά; Αν χύνω;
Ναι. Όχι με όλους, μόνο με πελάτες που ξέρω και συμπαθώ.
Π@θητικό σεx κάνεις; Ποτέ.
Και αν κάποιος σου δώσει πολλά λεφτά; Δεν γ@μιέμ@ι για κανέναν.
Πες μου κάτι περίεργο που σου έχει συμβεί στη δουλειά.
Μια φορά ήρθε ένας άνδρας και μια γυναίκα, ζευγάρι ήταν. Μου ζήτησαν να τους γ@μήσω και τους δύο παρέα. Εγώ τους είπα ότι δε θέλω να γ@μήσω τον άνδρα. Τελικά, μόνο τσiμπούkι άφησα να μου πάρει αυτός, τη γυναίκα τη γ@μησ@ κανονικά.
Υπάρχει κάποιος να σ' αναγκάζει να κάνεις αυτή τη δουλειά; Όχι το κάνω μόνος μου.
Ποσά αγόρια κάνετε πιάτσα στην Ομόνοια; Πάρα πολλά. Οι περισσότεροι είμαστε από Ρουμανία.
Οι άλλοι από πού είναι; Αλβανοί, Πακιστανοί, Κούρδοι, Αφγανοί και λίγοι Έλληνες.
Τσακώνεστε μεταξύ σας; Μόνο αν κάποιος χαλάσει την πιάτσα και πάρει κάτω από 30 ευρώ. Αν μάθουμε ότι πήρε λιγότερα, θα τον βαρέσουμε και θα τον διώξουμε από την Ομόνοια.
Που άλλου υπάρχουν πιάτσες; Πλατεία Βικτωρίας, Πεδίο του Άρεως, Αχαρνών, Γκάζι.
Ποια πιάτσα έχει τα περισσότερα αγόρια; Ομόνοια.
Φοβάσαι για αρρώστιες; Όχι, φοράω πάντα κ@πότ@.
Έχεις νιώσει ποτέ κίνδυνο; Τι να φοβηθώ;
Μήπως σου κάνει κακό κάποιος πελάτης; Πελάτης δεν μου έχει κάνει. Αλλά πριν ξεκινήσω αυτή δουλεία, ένας από τη γειτονιά μου που τον ήξερα, μου είπε να πιούμε καφέ. Εγώ λέω εντάξει, τι να πω, να πω όχι; Πάμε σπίτι του, πίνουμε έναν καφέ, άρχισε με πιάνει να με φιλάει, εγώ του λέω: «Τι κάνεις κύριε, στοπ», θύμωσε και έβγαλε μαχαίρι επειδή δεν του κ@θόμουν. Του φώναξα και έφυγα τρέχοντας.
Τη νύχτα δε βγαίνεις στην Ομόνοια; Τη μέρα γίνεται αυτή η δουλειά, άντε μέχρι τις 10 το βράδυ.
Θεωρείς τον εαυτό σου gαy; Όχι γιατί δεν είμαι. Άμα γ@μιέσ@ι θα νιώσεις κάτι. Εγώ μόνο γ@μ@ω ή μου παίρνουν πίπ@ και πάντα φοράω κ@πότ@ και δεν νιώθω κάτι.
Κ@βλώνεις όμως. Και εσύ μπορεί να κ@βλώνεις αν πάς και ο καθένας.
Ναρκωτικά; Τίποτα, δε γουστάρω τέτοια.
Τα λεφτά που βγάζεις τι τα κάνεις; Στέλνω κάποια στην κοπέλα μου στη Ρουμανία.
Η κοπέλα σου ξέρει για τη δουλειά σου; Αν το μάθει θα με σφάξει ο πατέρας της.
Πότε ήρθες από τη Ρουμανία; Πριν 3 χρόνια.
Πως και ήρθες Ελλάδα; Είχε έρθει πρώτα η μητέρα μου, βρήκε δουλειά ήρθα και εγώ για βόλτα να τη δω και έμεινα. Βρήκα και εγώ δουλειά, έκοβα κρέας.
Πήγες σχολείο Ρουμανία; Πήγα αλλά δεν το τέλειωσα, εδώ δεν έχω πάει.
Η ζωή πως είναι εκεί; Είναι κρίση, δεν έχει λεφτά, θα δουλέψεις πολύ για να πάρεις 300 ευρώ το μήνα.
Όσα βγάζεις εσύ μέσα σε μια Παρασκευή. Μπορεί και παραπάνω να βγάλω, πολλοί πελάτες δίνουν παραπάνω από 30, δίνουν και 40 και 50.
Με ποιον μένεις εδώ; Με τη μάνα μου.
Αν το μάθει; Θα φωνάζει λίγο και μετά δεν θαπει τίποτα.
Όταν σε βλέπει να έχεις τόσα λεφτά, τι λέει; Δεν το ξέρει, δεν βάζει το χέρι της στην τσέπη μου. Η μάνα μου δεν την νοιάζει τι κάνω εγώ γιατί δεν μ' έχει μεγαλώσει αυτή. Εγώ μεγάλωσα με τη γιαγιά μου και τον παππού μου. Η μητέρα μου πριν έρθει Ελλάδα είχε πάει Ολλανδία και Γερμανία για δουλειά και μας έστελνε λεφτά.
Τι δουλειά κάνει η μάνα σου εδώ; Δουλεύει σερβιτόρα σε ρεστοράν.
Ο πατέρας σου; Όταν ήμουν 2 μηνών, έφυγε, δεν παντρεύτηκε τη μάνα μου. Δεν τον έχω δει ποτέ, δεν ξέρω που είναι, δεν έψαξε να με βρει ποτέ.
Σου λείπει; Δεν μου λείπει καθόλου. Ούτε ένα σοκολατάκι, ένα παπούτσι, ένα «κάτι» δεν μου φέρε – να πει αυτό είναι για το παιδί μου. Μια φορά η μάνα μου μου έφερε μια φωτογραφία του και της λέω: «Εγώ με αυτόν δεν μοιάζω καθόλου, αυτός δεν είναι πατέρας μου» και την πέταξα, την έκανα κομματάκια. Να τον δω και τι να του πω; «Εσύ μ@λ@κ@ με ξέρεις από κάπου; Είμαι εγώ παιδί σου»; Άμα έρθει να μου μιλήσει τώρα, θα φάει και ξύλο από πάνω.
Η μητέρα σου ξαναπαντρεύτηκε; Όχι, αλλά εδώ και τρία χρόνια έχει σχέση μ' ένα μ@λ@κ@, δεν το συμπαθώ καθόλου.
Γιατί; Γιατί είναι μ@λ@κ@ς.
Τι σημαίνει για σένα αγάπη; Είναι κάτι σημαντικό. Αν αγαπήσεις μια κοπέλα είναι σαν ν' αλλάζεις τη ζωή σου. Αυτή είναι η κοπέλα σου και μπορεί να την παίρνεις αγκαλιά, να τη φιλάς, να σε ηρεμήσει. Δεν μπορείς ν' αγαπήσεις μια κοπέλα από μια φορά που θα την δεις αλλά πρέπει ν' αφήσεις καιρό να τη μάθεις και έτσι θα καταλάβεις αν σ' αγαπάει αλήθεια.
Τι ονειρεύεσαι; Να φύγω από εδώ και να έχω μια ζωή ωραία. Να πάω Ρουμανία, να πάρω την κοπέλα μου και να πάμε Γαλλία ή Ισπανία και να δουλέψουμε. Να σταματήσω αυτές τις μ@λ@κίες που κάνω και να γίνω αστυνομικός.
Φοβάσαι μήπως σε πιάσει κάποιος αστυνομικός για τη δουλειά που κάνεις; Δε φοβάμαι, προσέχω pε.
Αυτά που μου είπες είναι όλα αλήθεια; Όλα είναι αλήθεια.
Φεύγουμε από την καφετέρια, του δίνω το δεκάευρω και ξαναπηγαίνουμε στην Ομόνοια για να βγάλουμε λίγες φωτογραφίες, δεν φέρνει αντίρρηση. Στη διαδρομή τον ρωτάω πόσο χρονών είναι –είχα ξεχάσει. «18 γίνομαι σήμερα, έχω γενέθλια. Βγήκα σήμερα στην πιάτσα για να μαζέψω λεφτά και να κεράσω το βράδυ τούς φίλους μου σε ναργιλάδικο».
Φωτογραφίες: Λάμπρος Αραπάκος
to-mati.gr
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου