Το πιο δύσκολο που καλείται να χωνέψει οποιοσδήποτε παρίσταται για πρώτη φορά σε πραγματικό σετ πορνοταινίας είναι το θέαμα των εκάστοτε επιβητόρων που τριγυρίζουν ανάμεσα σε φώτα, μόνιτορ, κάμερες και τεχνικούς πασπατεύοντας διαρκώς τα αχαμνά τους. Ωστόσο, δεν γίνεται αλλιώς: ο άρρεν πορνοστάρ οφείλει να προετοιμάσει το όπλο του.
Έτσι λοιπόν, ο Ζαφείρης, ο Ματθαίος και ο Demetri, τρία αρσενικά που έχουν ήδη δοξαστεί χάρη στις προηγούμενες παραγωγές της Sirina Productions, κάνουν πλάκα σαν τρεις κολλητοί, αλλά το μυαλό τους είναι αλλού: στη σκηνή. Και στη σκηνή θα πηδήξουν οι δύο, ο Ζαφείρης και ο Ματθαίος, ωστόσο ο Demetri δεν σταματά να ασχολείται κι αυτός με το όργανό του. «Man, πρέπει να είσαι always on» λέει με τα αγγλοελληνικοκυπριακά του ο Demetri, ο μόνος γνήσιος –και μάλιστα διεθνής– επαγγελματίας του καστ. Σε λίγο ακούγεται το «Πάμε», ο Demetri αυτοσχεδιάζει πετώντας όποια λέξη του ʼρχεται, προσπαθώντας να ακούγεται πρόστυχος και πειστικός ταυτόχρονα, ενώ οι οδηγίες του σκηνοθέτη-παραγωγού κ.λπ. τον «τσιτώνουν» διαρκώς: «Σε τιμωρεί, βρίσε την, τα έχεις πάρει στο κρανίο, θέλεις να τη σκοτώσεις». Και ο Demetri κάνει να σηκωθεί οργισμένος, αλλά τα χέρια του είναι δεμένα στον καναπέ με χνουδωτές χειροπέδες. Φυσικά ο καναπές είναι ψεύτικος, σηκώνεται μαζί του για πλάκα. Ο Demetri το παλεύει να μη γελάσει και όταν τελικά εξαπολύει τη χειρότερη βρισιά που μπορεί να σκεφτεί για τη συμπρωταγωνίστριά του («Φτου σου, ρεζίλι»), όσοι βρίσκονται πίσω από τις κάμερες δαγκώνονται για να μην ξεκαρδιστούν.
Παρά το χαβαλέ, που είναι πατροπαράδοτο συστατικό της ελληνικής τσόντας, το σετ στο γύρισμα δεν είναι το πιο άνετο μέρος για socializing, καθώς τα σοκ μπορεί να είναι αλλεπάλληλα: Από το «Γεια, είμαι η Ηλέκτρα» που σου λέει μια μελαχρινή με σκληρό βλέμμα πίσω από το βέλο ενός ξεκωλο-νυφικού, μέσα σε δευτερόλεπτα το σκηνικό μεταβάλλεται και η «νύφη» δεν μιλά πλέον. Παίζει. Με δύο αντρικά όργανα.
Το briefing για την Ηλέκτρα έλεγε τα εξής: «Είναι μια φυσιολογική, καθημερινή κοπέλα. Γουστάρει το σεξ, γουστάρει να την παίρνουν μάτι όταν το κάνει, δεν έχει κανένα κόμπλεξ και θέλει να δοκιμάσει την εμπειρία του πορνό. Δεν είναι επαγγελματίας και δεν το κάνει για τα χρήματα. Και το καλύτερο: Είναι squirter». Για τους έχοντες απορίες, το squirting είναι αυτό που έχει βαφτιστεί ως «γυναικεία εκσπερμάτιση» και, τουλάχιστον ως φυσιολογικό σύμπτωμα οργασμού, είναι εξαιρετικά σπάνιο – εξ ου και η ύπαρξη ολόκληρης υποκατηγορίας στην παγκόσμια βιομηχανία πορνοθεάματος.
Την Ηλέκτρα όμως περιβάλλει ένα μυστήριο, η παρουσία της πάει μαζί με μια αύρα που έχει να κάνει με τον κόσμο από τον οποίο έρχεται: «Είμαι 24 ετών, κατάγομαι από τη Θεσσαλονίκη και είμαι πολυοργασμική. Στο σεξ μού αρέσει η ποικιλία – και σε συντρόφους, αλλά και στο τι κάνω με τον εραστή μου. Θεωρώ ότι είναι ρατσισμός να πηγαίνει κανείς μόνο με άτομα του αντίθετου φύλου, για μένα όμως το σεξουαλικό παιχνίδι πηγαίνει πολύ πιο μακριά». Δηλαδή; «Δηλαδή μου αρέσει να το κάνω σε δημόσιους χώρους, να παίζω το ρόλο της σκλάβας (εξάλλου ανήκω στο σύντροφο και κυρίαρχό μου), παρόλο που στο σεξ είμαι κυριαρχική. Το δέσιμο, και ιδιαίτερα το καλλιτεχνικό bondage, όπως το γιαπωνέζικο karada, είναι από τα αγαπημένα μου παιχνίδια. Ο πόνος ή η ταπείνωση είναι κομμάτια της διέγερσης, αρκεί φυσικά να υπάρχει πάντα συναίνεση, ασφάλεια και σεβασμός στην προσωπικότητα του άλλου. Τι άλλο να πω για μένα;».
Τι άλλο που να μην ακούγεται σαν άγριο παραμύθι; Οι πρώτες ταινίες της Ηλέκτρας με τη Sirina ανοίγουν μόνο μια χαραμάδα στον αλλόκοτο, super-wild κόσμο της.
Πάνος Κοκκίνης
