Ι Patrick Califia Φεμινισμός και Σαδομαζοχισμός

Ι. Εισαγωγικό σημείωμα

Περήφανα σαδιστές/τριες/ και περήφανα μαζοχιστές/τριες/@*, περήφανα στη ρευστότητα ανάμεσα σε αυτούς τους ρόλους.

O Patrick Califia είναι bisexual trans άντρας. Όταν έγραψε αυτό το άρθρο δεν είχε ξεκινήσει το ιατρικό και κοινωνικό τραζίσιον και κοινωνικοποιούταν έμφυλα και σεξουαλικά ως butch λεσβία, και μιλάει από αυτή τη βιωματική του θέση.....
Το κείμενο αυτό έθεσε πρώτο τις βάσεις του BDSM feminism, ασκώντας κριτική σε αυτό που μεταγενέστερα ονομάστηκε vanilla privilege σαν καταστατικό στοιχείο της πατριαρχίας και της ετεροκανονικότητας. Δηλαδή πως αυτή η κοινωνία ποινικοποιεί την εκδραμάτιση φαντασιώσεων και διαστροφών που μετατρέπουν με εναλλαγή εξουσίας, τη σωματική βία και τον πόνο σε απόλαυση και πεδίο πραγμάτωσης της επιθυμίας και της εμπρόθετης δράσης των ατόμων που συμμετέχουν συναινετικά σε αυτή. 

Τονίζει το σοκ που προκαλείται στην κυρίαρχη τάξη όταν, η πρακτική του συνειδητού και ορατού φετιχισμού αποφυσικοποιεί τους κυρίαρχους έφυλους και κοινωνικούς ρόλους, του άντρα και της γυναίκας, του δασκάλου και του μαθητή, του γονιού και του παιδιού, του μπάτσου και του κρατούμενου, και τους μετατρέπει σε παρωδιακές καυλωτικές επιτελέσεις, όπου αυτός που είναι στην κανονικότητα ο κυρίαρχος, στο play μπορεί να είναι ο υποτακτικός/σκλάβος, έτσι ώστε ο φυλακισμένος να διαφεντεύει το δεσμοφύλακα, ο αμαρτωλός τον παπά κλπ… Δείχνει ότι το bdsm δεν είναι ένα τρεντ, αλλά παράγεται στο σημερινό ιστορικοκοινωνικό πλαίσιο σαν ένας σεξουαλικός προσανατολισμός που στιγματίζεται και καθίσταται μειονοτικός όπως η ομοφυλοφιλία και η αμφιφυλοφιλία.

 Άλλωστε μιλάει για το BDSM από την εμπειρία που είχε σα λεσβία δείχνοντας τον τρόπο που διαπλέκεται ο στιγματισμός των kinksters με την ομοφοβία. Ασκεί κριτική στην τότε κυρίαρχη τάση στο φεμινισμό, ότι βλέπει το σαδομαζοχισμό ακριβώς με τον τρόπο που τον δαιμομοποιεί η καπιταλιστική πατριαρχική κοινωνία της λευκής υπεροχής, και είναι ένα από τα πρώτα κείμενα που λένε ότι αν οι φεμινισμοί γίνεται ανταγωνιστικός και επικίνδυνος μόνο όταν αναγνωρίζει την πολλαπλότητα των πεδίων καταπίεσης, την αλληλοδιαπλοκή των αξόνων εξουσίας του φύλου, της φυλής, της τάξης και της σεξουαλικόττας και στέκεται στο πλευρό των μειονοτήτων απέναντι στις πλειοψηφίες. Είναι λοιπόν ένα απ’ τα πλέον διαθεματικά φεμινιστικά κείμενα, πριν εμφανιστεί. ακόμα ο όρος διαθεματικότητα.

Ένα ακόμα όμορφο στοιχείο του κειμένου είναι ότι παίρνει πίσω και χρησιμοποιεί με περηφάνια τις λέξεις σαδίστρια/στης, μαζοχιστής/τρια κλπ Τις λέξεις τις χρησιμοποίησε πρώτη φορά για να αστυνομεύσει επιθυμίες ως ο ψυχιατρικός λόγος, που παθολογικοποιεί και κατασκευάζει ως απαγορευμένες ταυτότητες την ομοφυλοφιλία και τον σαδομαζοχισμό, εγκαινιάζοντας μια εντατικοποίηση των ελέγχων, των ρυθμίσεων και των ιεραρχήσεων πάνω στο σώμα και στην ηδονή του μορφοποιώντας ένα σύστημα σεξουαλικότητας. Επειδή όμως όπου υπάρχει εξουσία υπάρχει και αντίσταση παράλληλα με την οριοθέτηση του κανονικού στη βικτωριανή βανίλια ετεροφυλόφιλη πυρηνική οικογένεια, μέσα από αυτές τις ταξινομήσεις, βρήκαν χώρο και οι μη-κανονικοί να σχηματίσουν τις δικές τους κοινότητες, να παράγουν τους δικούς τους λόγους, έτσι ώστε οι ομο/αμφιφυλόφιλοι και οι φετιχιστές άρχισαν να μιλούν να διεκδικούν τη σεξουαλική χειραφέτηση τους και την ορατότητα τους στο δημόσιο χώρο, σε μια διαδικασία από πολλά σκαμπανεβάσματα που ξεκίνησε στα τέλη του 19 αιώνα και κατέληξε στα σύγχρονα lgbtqia+, queer και leather κινήματα με την πολυμορφία τους και τις πιο ρεφορμιστικές και ριζοσπαστικές συνιστώσες τους.

Σαν switch kinkster σκέφτομαι όταν βλέπω να κυριαρχούν στην community, οι λέξεις dom και sub, και οι λέξεις σαδιστής/στρια/@ και μαζοχιστής/στρια/@ να αποφεύγονται, να θεωρούνται taboo και ακόμα και αποτρόπαιες και αρνητικά φορτισμένες ότι είναι μια λείανση, μια νίκη της vanilla κανανονικότητας και τς ιατρικοποίησης της σεξουαλικότητας. Θέλω να φωνάξω με περηφάνια ότι είμαι ταυτόχρονα και σαδιστής και μαζοχιστής, ότι απολαμβάνω την εναλλαγή εξουσίας σε αυτούς τους πολωμένους ρόλους. Αν δεν πάρουμε πίσω τις λέξεις που αποτυπώνουν με τα πιο έντονα χρώματα τις σχέσεις που απωθεί και απαγορεύει η κυριαρχία και και δεν δώσουμε σε αυτές το δικό μας νόημα, τότε η γλώσσα θα εξακολουθεί να ενδυναμώνει και να φυσικοποιεί τις νόρμες. 

Το κείμενο του patrick λέει ξεκάθαρα πως η υιοθέτηση της κυρίαρχης/παθολογικοποιητική χρήση των όρων μαζοχισμός και σαδισμός, από κομμάτια του φεμινιστικού κινήματος λειτούργησε σαν εργαλείο της vanilla επιβολής πάνω στις φετιχιστικές κοινότητες. Ο σαδομαζοχισμός δεν είναι κακοποίηση ούτε παραβίαση, είναι συναινετική ανταλλαγή καύλας.Το να αποκαλείται ένας βασανιστής, ένας μπάτσος ή ένας φασίστας σαδιστής δεν είναι παρά μια σιχαμένη σεξιστική βρισία όπως το να χρησιμοποιείται με αρνητικό τρόπο η λέξη μουνί ή πούστης. Το ίδιο είναι το να αποκαλείται μαζοχιστής/στρια υποτιμητικά ένα άτομο που εσωτερικεύει σχέσεις εξουσίας και δεν αγωνίζεται ενάντια στους καταπιεστές του. 

Ο/η/@ μαζοχιστής/τρια/@ δεν είναι θύμα, ούτε άβουλος, είναι υποκείμενο που διεκδικεί με την εμπρόθετη δράση και την υπευθυνότητα του τις σεξουαλικές του φαντασιώσεις και τις επιθυμίες του γι’ αυτό πρέπει να ναι σεβαστός/η/@. Αντίστοιχα η λέξη φετιχισμός, όταν χρησιμοποιείται για να περιγράψει τη μείωση και την υποτίμηση κάποιου σώματος αναπαράγει νόρμες ψυχιατρικοποίησης και παθολογικοποίησης, τα φετίχ είναι ο τρόπος με τον οποίον συνδεόμαστε ερωτικά με αντικείμενα με ουσίες, με μέλη σωμάτων. Το να αποκαλείται φετιχισμός η υποτίμηση και η μη συναινετική σεξουαλικοποίηση πχ των γυναικών ή των gay στο δημόσιο χώρο και να χρησιμοποιείται με αρνητική χροιά, είναι μια ακόμα σιχαμένη μορφή vanilla privilege. Οι λέξεις που περιγράφουν τις στιγματισμένες και βασανισμένες σεξουαλικότητες μας δεν μπορεί ποτέ να ‘ ναι κακές και αρνητικές μόνο όμορφες, και η χρήση τους πρέπει να γίνεται όχι για να αναπαράγει διακρίσεις, αλλά για να γιορτάζει τις ανώμαλες καύλες μας.

*το @ χρησιμοποιείται για να αναγνωρίζονται στη γλώσσα τα άτομα που η ταυτότητα φύλου τους είναι διαφορετική απ’ τις αυθαίρετες προβλέψεις του έμφυλου δυισμού, και δεν είναι ούτε άντρες ούτε γυναίκες.

Η μετάφραση του άρθρου είχε γίνει απ’ το flesh machine το 2007 και αναδημοσιεύεται εδώ με ελάχιστες παραλλαγές για τη λειτουργικότερη απόδοση του νοήματος.

Tο εισαγωγικό σημείωμα έγραψε: the corrupter of consciousness

/theshadesmag.wordpress.com