6/10/17

Theresa Berkley: Η Βασίλισσα των σημαδιών


H Theresa Berkeley υπήρξε μία πρωτοπόρος dominatrix του 19ου αιώνα, η οποία διηύθυνε έναν οίκο ανοχής στο νούμερο 28 της οδού Charlotte, βόρεια του Soho. Ο οίκος ανοχής ειδικευόταν στο μαστίγωμα. Σύμφωνα με τη μαρτυρία του Henry Spencer Ashbee :"Tα όργανα βασανισμού που διέθετε ξεπέρναγαν κατά πολύ τον εξοπλισμό κάθε άλλης Αφέντρας.
Οι προμήθειές της για ραβδίσματα με σημύδα ήταν άφθονες και πάντα τις κρατούσε σε νερό, ώστε να είναι πάντα πράσινες και εύκαμπτες. Διέθετε κρεμαστάρια όπου κρέμονταν δωδεκάδες από μαστίγια στο καθένα, μια δωδεκάδα διαφορετικού μήκους μαστίγια με εννιά ουρές, μερικά εκ των οποίων είχαν ενσωματωμένες βελόνες, διάφορα είδη εύκαμπτων καλαμιών, δερμάτινα λουριά που άφηναν ίχνη, μακριά ρόπαλα από χοντρό δέρμα για σόλες με καρφιά ίντσας κατά μήκος και ξύστρες αλόγων από σκληρά δέρματα που είχαν αποκτήσει αιχμές από τα πολλά χρόνια χρήσης για χτύπημα. Βούρτσες από πουρνάρι, βούρτσες από αγκαθωτούς θάμνους, από το αειθαλές αγκαθωτό είδος που το λένε ο θάμνος του χασάπη, και το καλοκαίρι δοχεία από γυαλί και δοχεία κινέζικης πορσελάνης ήταν διαρκώς γεμάτα από πράσινες τσουκνίδες, που έκαναν και πεθαμένο να γυρίσει στη ζωή.

Έτσι, όποιος πήγαινε στο μαγαζί της με πολλά λεφτά, μπορούσε να χτυπηθεί με σημύδα, να μαστιγωθεί, να τιμωρηθεί δυνατά, να τον βουρδουλίσουν, να τρυπηθεί με βελόνες, να μισοκρεμαστεί, να χτυπηθεί με κλαδιά πουρναριού, αγκαθωτών θάμνων, τσουκνίδων, βούρτσες αλόγων, να φλεβοτομηθεί και να βασανιστεί ώσπου να χορτάσει η καρδιά του.

Σε όσους ήθελαν να χτυπήσουν αυτοί, καθόταν μέχρι ένα συγκεκριμένο όριο, μετά από το οποίο είχε άλλες γυναίκες στη δούλεψή της που θα λάμβαναν τον αριθμό των χτυπημάτων που επιθυμούσε ο μαστιγωτής, με την προυπόθεση πως θα πλήρωνε δασμό κατ' αξίαν. Ανάμεσά τους ήταν η δεσποινίς Ring, η Hannah Jones, η Sally Taylor, η Μονόφθαλμη Peg, η Poll με το καραφλό μουνί, και ένα μαύρο κορίτσι που λεγόταν Μαύρη Bet."

Πηγή: www.jahsonic.com


Δικής της επινόησης ήταν και το έπιπλο για μαστίγωμα, γνωστό ως το "Άλογο της Berkeley".

Δεν υπάρχουν σχόλια: