Ο μύθος λέει πως πρόκειται για κακοποίηση. Όμως στην πραγματικότητα αφορά εμπιστοσύνη και επικοινωνία.
Υπάρχει ένα γνωστό παιχνίδι-δρώμενο, το οποίο μπορεί να πετύχει κανείς σε εταιρικές συγκεντρώσεις σε απόμερα ξενοδοχεία. Το παιχνίδι αυτό αφορά ένα άτομο το οποίο πέφτει προς τα πίσω και το άλλο άτομο το πιάνει πριν πέσει στο έδαφος....
Το άτομο που πέφτει προς τα πίσω, εμπιστεύεται τον άλλο πως θα το πιάσει πριν χτυπήσει στο έδαφος. Το παιχνίδι αυτό εμπεριέχει το στοιχείο του κινδύνου, υπό την έννοια πως το άτομο κινδυνεύει να μην το πιάσουν και τελικά να χτυπήσει. Όταν όμως ο παίχτης που πέφτει εμπιστεύεται απόλυτα το άτομο που θα το πιάσει και όλα πάνε καλά, και οι δύο βιώνουν ένα αίσθημα αγαλλίασης που είναι δύσκολο να αναπαραχθεί με άλλο τρόπο.
Είναι θέμα εμπιστοσύνης
Το BDSM λειτουργεί με παρόμοιο τρόπο. Ο μύθος είναι πως είναι μια μορφή κακοποίησης και πως είναι κάτι το παράξενο που αφορά μαστίγια και αλυσίδες. Στην πραγματικότητα, το BDSM έχει να κάνει με την εμπιστοσύνη. Όταν η εμπιστοσύνη κατανικά την πιθανότητα ενός τραυματισμού, το αποτέλεσμα είναι μια απίστευτη αίσθηση οικειότητας και ερωτισμού.
Υπάρχουν πολλοί ορισμοί του BDSM: Παιχνίδια εξουσίας ή Κυριαρχία/υποταγή (D/s), γιατί ο ένας εραστής έχει τον έλεγχο πάνω στον άλλο, τουλάχιστον κατ’ όνομα. Σαδομαζοχισμός (S/M), καθώς εμπεριέχει δραστηριότητες όπως spanking, μαστίγωμα ή άλλα είδη έντονου ερεθισμού. Και Δεσμά και Πειθαρχία (B/D), τα οποία περιλαμβάνουν δεσμά και περιορισμό. Όμως ο σύγχρονος όρος είναι BDSM.
Πολλοί άνθρωποι θεωρούν το BDSM ως διαστροφικό, απάνθρωπο ή κάτι ακόμα χειρότερο. Όμως οι οπαδοί του το αποκαλούν μια από τις πιο τρυφερές, ικανοποιητικές και προσωπικές μορφές ανθρώπινης επαφής και παιχνιδιού. Οι άνθρωποι μπορεί να κάνουν σεξ χωρίς συζήτηση, διαπραγμάτευση ή άλλου είδους συναισθηματική επαφή. Όμως στο BDSM, οι παίκτες πάντα τακτοποιούν τα πράγματα από πριν, με σαφή και οικία επικοινωνία, η οποία δημιουργεί έναν ειδικό ερωτικό δεσμό.
Ο DeSade και ο Sacher-Masoch
Η Αρχαία Ελληνική τέχνη απεικονίζει σκηνές BDSM. To Καμα Σούτρα (300 π.Χ.) διδάσκει το ερωτικό πυγοράπισμα. Κάποιες ευρωπαϊκές πηγές αναφέρουν το BDSM από τον 15ο Αιώνα. Όμως η άνθιση του BDSM έγινε τον 18ο Αιώνα, όταν κάποια ευρωπαϊκά μπορδέλα άρχισαν να ειδικεύονται στα δεσμά, στο μαστίγωμα και στις "τιμωρίες" που κάποιες κυριαρχικές γυναίκες επέβαλαν σε υποτακτικούς άνδρες.
Το 1791 ο Γάλλος συγγραφέας Donatien Alphonse François, Marquis de Sade (1740-1814) δημοσίευσε την πρώτη νουβέλα με θέμα το S/M, με τον τίτλο Justine. Η νουβέλα περιλαμβάνει μαστίγωμα, πυγοράπισμα, πιαστράκια στις ρόγες και δεσμά. Το όνομα του συγγραφέα μας έδωσε τον όρο "σαδισμό". Ο DeSade φυλακίστηκε τελικά με την κατηγορία της "εγκληματικής παραφροσύνης". Αυτός είναι ένας από τους λόγους που οι άνθρωποι θεωρούν τις σεξουαλικές αυτές πρακτικές, τις οποίες έκανε διάσημες, ως "τρέλα".
Το 1870, ο Leopold von Sacher-Masoch (1836-1895), δημοσίευσε την νουβέλα, Αφροδίτη με τις Γούνες (Venus in Furs), που είχε ως θέμα την ανδρική σεξουαλική υποταγή. Το όνομα του υπήρξε η έμπνευση για τον όρο "μαζοχισμό".
Το 1905, ο Sigmund Freud εφηύρε τον όρο "σαδομαζοχισμός" και αποκάλεσε αυτού του είδους την απόλαυση ως νεύρωση. Το αυθεντικό Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Νοητικών Ασθενειών – Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-I, 1952) – κατηγοριοποίησε τον ερωτικό σαδισμό ως "παραφιλία". Το DSM-II (1968) έκανε το ίδιο για τον ερωτικό μαζοχισμό. Το DSM-IV (1994) κατέταξε το S/M ως μια ψυχιατρική διαταραχή.
Ένας άλλος τρόπος για να παίζεις
Κι όμως, όλα τα διαθέσιμα δεδομένα μας δείχνουν πως η μεγάλη πλειοψηφία των οπαδών του BDSM είναι νοητικά υγιείς και φυσιολογικοί από κάθε άποψη – εκτός από το γεγονός πως βρίσκουν το συμβατικό σεξ ("το vanilla σεξ") μη-ικανοποιητικό και αναζητούν κάτι πιο έντονο, που να ικανοποιεί πιο ενδόμυχες φαντασιώσεις. Πριν καταδικάσουμε το BDSM, καλό είναι να θυμηθούμε πως πριν λίγο καιρό, το στοματικό σεξ και η ομοφυλοφιλία θεωρούνταν "παραφιλίες".
Το 2 έως το 3 τοις εκατό των Αμερικανών ενηλίκων παίζουν με το BDSM, οι πιο πολλοί περιστασιακά, κάποιοι συχνά και λίγοι 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα. Αυτό είναι περίπου 5 εκατομμύρια άτομα. Την ίδια στιγμή, περίπου το 20 τοις εκατό των ενηλίκων αναφέρουν κάποιον ερεθισμό με εικόνες BDSM ή ιστορίες.
Υπάρχουν δημόσια Club BDSM και ιδιωτικές ομάδες σε κάθε μεγάλη μητροπολιτική περιοχή και διαμέσου της επαρχιακής Αμερικής. Κάποιες πόλεις έχουν αρκετά.
Ποτέ κακοποίηση
Αν σας απωθεί το BDSM, τότε μην παίξετε με αυτό τον τρόπο. Όμως οι εικόνες που γεννά έχουν διαπεράσει την κοινωνία. Ο Henry Kissinger κάποτε αποκάλεσε την εξουσία ως "το απόλυτο αφροδισιακό". Οι βασιλείς και τα έθνη πολεμούν για να κυριαρχήσουν πάνω σε άλλους. Ο καπιταλισμός θεωρεί πως ο κόσμος μας είναι ένας κόσμος που ο σκύλος τρώει τον σκύλο και που επιτυχία σημαίνει να έχει κάποιος την ισχύ να ελέγχει τους υπόλοιπους. Στα αθλήματα, κάποιοι προσπαθούν να "εξευτελίσουν" τους αντιπάλους τους.
Μα, θα μου πείτε, τι είδους άτομο ερεθίζεται σεξουαλικά με τον πόνο; Η απάντηση είναι πολλοί άνθρωποι που είναι τελείως φυσιολογική από κάθε άλλη άποψη. Και πάλι, σκεφτείτε τα αθλήματα: Όταν οι παίκτες του ποδοσφαίρου παίζουν καλά, οι συμπαίχτες τους συχνά τους ρίχνουν σφαλιάρες στον κώλο, πέφτουν από πάνω τους και τους καταπλακώνουν ή τους καβαλάνε για να τους συγχαρούν. Οι δέκτες αυτής της συμπεριφοράς την δέχονται με εκτίμηση, σαν ένα δείγμα οικειότητας και εκτίμησης. Σκεφτείτε επίσης μια αναρρίχηση πάνω στο βουνό. Καίγεστε από τον ήλιο. Τα αγκάθια γρατζουνούν τα πόδια σας. Μέχρι να φτάσετε στην κορυφή, νιώθετε πόνο σε όλο το κορμί και είστε εξαντλημένοι. Κι όμως, όταν το κατορθώσετε, νιώθετε μεγάλη αγαλλίαση.
Δυστυχώς, όπως απεικονίζεται το BDSM στα ΜΜΕ, παραμορφώνει εντελώς τον πόνο που βιώνουν οι υποτακτικοί. Είναι πιο θεατρικός από αληθινός. Γιατί αν εφαρμοστεί από ηθικούς και περιποιητικούς κυριαρχικούς (γνωστοί και ως "dom" ή "top"), το BDSM δεν είναι ποτέ κακοποίηση.
"Το BDSM είναι πάντα συναινετικό" μας λέει o Jay Wiseman, συγγραφέας του best seller βιβλίου "SM 101". "Η κακοποίηση αντίθετα δεν είναι". Δεν χρειάζεσαι δεσμά, φίμωτρα ή μαστίγια για να κακοποιήσεις κάποιον. Στα σωστά χέρια, τα εργαλεία αυτά μεγιστοποιούν τον σεξουαλικό ερεθισμό και επιτρέπουν και στα δύο μέρη να απολαύσουν την αλληλεπίδρασή τους, ή "σκηνή" και να την βιώσουν σαν μια καλή, καθαρή και ερωτική διασκέδαση. Όταν στο BDSM έχουμε την πρόκληση πόνου, είναι πάντα προσεκτικά ελεγχόμενος από τον ίδιο τον υποτακτικό (γνωστό και ως "sub" ή "bottom"), μέσα σε στενά όρια που έχουν ξεκάθαρα τεθεί από πριν.
Οι υποτακτικοί είναι πολύ συγκεκριμένοι για τα είδη του πόνου – κάποιοι προτιμούν να το αποκαλούν έντονη αίσθηση – που τους προκαλούν ηδονή. "Βιώνουν την εμπειρία του τσιμπήματος μιας μέλισσας ή μια γροθιά στο πρόσωπο ακριβώς το ίδιο όπως και οι υπόλοιποι και τα σιχαίνονται ακριβώς το ίδιο" μας αναφέρει o Wiseman.
Λέξεις "Ασφαλείας"
Το BDSM είναι στην πραγματικότητα πιο θεατρικό από πραγματικό. Οι συνεδρίες αποκαλούνται "σκηνές" και οι συμμετέχοντες έχουν πολλές φορές χορογραφήσει τις κινήσεις τους από πριν.
Πρώτα από όλα, οι συμμετέχοντες συμφωνούν σε μια "λέξη ασφαλείας", ένα σημάδι που ο υποτακτικός μπορεί να χρησιμοποιήσει για να σταματήσει τελείως την δράση – τουλάχιστον για όσο χρειάζεται για να εξηγήσει ο υποτακτικός γιατί την είπε και μέχρι να συμφωνήσουν αμοιβαία πως το παιχνίδι μπορεί να συνεχιστεί. Δημοφιλείς λέξεις ασφαλείας είναι "έλεος", "κόκκινο" ή "ομπρέλα".
Κάποιοι όροι και λέξεις δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως λέξεις ασφαλείας: "Σταμάτα", "στοπ", "όχι" ή "μη" είναι λέξεις ακατάλληλες για μια τέτοια χρήση γιατί και οι κυριαρχικοί και οι υποτακτικοί μπορεί να απολαμβάνουν να ακούνε και να παρακαλούν με τέτοιες λέξεις για να "σταματήσει" το παιχνίδι, ενώ γνωρίζουν σαφώς πως δεν πρόκειται να συμβεί με αυτό τον τρόπο.
Κάθε κυρίαρχος που αποτυγχάνει να τιμήσει τις λέξεις ασφαλείας που λέει ο υποτακτικός, παραβιάζει την εμπιστοσύνη του και καταστρέφει την σχέση τους. Οι κυρίαρχοι που δεν τιμούν τις λέξεις ασφαλείας, συχνά αποπέμπονται για πάντα από τις κοινότητες του BDSM.
Οι υποτακτικοί έχουν την δύναμη
Παρόλο που οι sub λειτουργούν φαινομενικά ως υποταγμένοι, η ειρωνεία του BDSM είναι πως είναι εκείνοι που ελέγχουν την σκηνή. Οι sub μπορούν να καλέσουν την λέξη ασφαλείας και οι κυρίαρχοι έχουν την ηθική υποχρέωση να την σεβαστούν αμέσως. Την ίδια στιγμή, οι κυρίαρχοι λειτουργούν ως αφέντες, αλλά πρέπει επίσης να φροντίζουν και να ενδιαφέρονται για τους υποτακτικούς τους, να τους οδηγούν μέχρι τα προκαθορισμένα όρια που έχουν θέσει από πριν, και ποτέ πιο πέρα. Με αυτό τον τρόπο, το BDSM δίνει την ευκαιρία σε όλους να πειραματιστούν με το να εξασκούν και να παραδίδουν την εξουσία, ενώ την ίδια στιγμή να νιώθουν πάντα πως είναι ασφαλείς και πως κάποιος τους φροντίζει. Οι άνθρωποι που απολαμβάνουν το BDSM συχνά λένε πως επιτρέπει να δημιουργηθεί μια απίστευτη ερωτική ένταση.
Μαθαίνοντας τους κόμπους
Πριν πειραματιστεί κανείς με το BDSM, καλό είναι να μάθει πράματα. Να διαβάσει ένα βιβλίο, να παρακολουθήσει μια τάξη, να επισκεφτεί κάποιες ιστοσελίδες ή club.
Απαιτούνται εκτεταμένες διαπραγματεύσεις πριν καταλήξει κανείς σε ένα αμοιβαία συμφωνημένο παιχνίδι BDSM. O Wiseman μας λέει πως πριν από κάθε σκηνή, οι παίκτες πρέπει να διαπραγματευτούν κάθε λεπτομέρεια, από τον αριθμό των συμμετεχόντων, μέχρι τις λέξεις ασφαλείας και τα όρια του καθενός ξεχωριστά.
Πώς ξεκινάμε;
Πρώρα αποφασίστε αν είστε πιο πολύ του S/M ή του bondage. Αν το πρώτο σας συγκινεί περισσότερο, το spanking (πυγοράπισμα) είναι ο πιο συνηθισμένος τρόπος για να ξεκινήσει κανείς. Αν σας συγκινεί το δεύτερο, δοκιμάστε πρώτα να κλείσετε τα μάτια του υποτακτικού ή της υποτακτικής σας και απολαύστε τις αντιδράσεις τους στον ερεθισμό που του ή της προσφέρετε.
Τι είναι η οικειότητα;
Οι ειδικοί στις σχέσεις ορίζουν την οικειότητα ως μια ξεκάθαρη, ειλικρινής και αυτό-αποκαλυπτική συναισθηματική επικοινωνία. Πολλοί άνθρωποι συγχύζουν όμως την οικειότητα με το σεξ. Θεωρούν πώς να είναι κάποιος οικείος, σημαίνει πως είναι και ερωτικός και το αντίθετο. Όμως δεν ισχύει αυτό. Είναι πολύ πιθανό να είναι κανείς ιδιαίτερα ερωτικός με κάποιο άτομο που δεν γνωρίζουν καθόλου, τον "τέλειο ξένο".
Τα περισσότερα ζευγάρια δεν συζητούν τα ερωτικά τους παιχνίδια πολύ, κάτι που μειώνει την οικειότητα. Όμως, το BDSM απαιτεί απόλυτα μια συνεχή, αναλυτική συζήτηση. Οι παίκτες πρέπει να σχεδιάζουν πάντα από πριν κάθε σκηνή και να την αξιολογούν μετά το παιχνίδι. Πολλοί δε οπαδοί του BDSM λένε πως οι συζητήσεις πριν το παιχνίδι είναι το ίδιο προσωπικές, ερωτικές και ενισχυτικές του πως νιώθουν για τον άλλο, με τις ίδιες τις σκηνές. Τα ζευγάρια που απολαμβάνουν περιστασιακά παιχνίδια εξουσίας αλλά δεν είναι αποκλειστικά στο BDSM, συχνά σχολιάζουν πως αυτό τους ενισχύει το μη-BDSMικό "vanilla" παιχνίδι τους, καθώς οι πρακτικές του να συζητούν τις σκηνές από πριν, τους επιτρέπει να αρχίσουν να συζητούν και άλλες πτυχές της σεξουαλικότητάς τους.
Οι ικανότητες που απαιτούνται για να παίξει κανείς παιχνίδια BDSM, περιλαμβάνουν εμπιστοσύνη, καθαρή επικοινωνία, αποδοχή του εαυτού τους και των αναγκών και θέλω τους, και την αποδοχή του άλλου ατόμου, με τα δικά του θέλω και ανάγκες. Αυτές είναι ακριβώς και οι ικανότητες που ενισχύουν τις σχέσεις και το σεξ – άσχετα με τον τρόπο που παίζει κανείς.
Από τον Michael Castleman M.A.
Μετάφραση, προσαρμογή, επιμέλεια: phoenixxx
Πηγή: Psychology Today, 15 Ιουνίου 2012.
Υπάρχει ένα γνωστό παιχνίδι-δρώμενο, το οποίο μπορεί να πετύχει κανείς σε εταιρικές συγκεντρώσεις σε απόμερα ξενοδοχεία. Το παιχνίδι αυτό αφορά ένα άτομο το οποίο πέφτει προς τα πίσω και το άλλο άτομο το πιάνει πριν πέσει στο έδαφος....
Το άτομο που πέφτει προς τα πίσω, εμπιστεύεται τον άλλο πως θα το πιάσει πριν χτυπήσει στο έδαφος. Το παιχνίδι αυτό εμπεριέχει το στοιχείο του κινδύνου, υπό την έννοια πως το άτομο κινδυνεύει να μην το πιάσουν και τελικά να χτυπήσει. Όταν όμως ο παίχτης που πέφτει εμπιστεύεται απόλυτα το άτομο που θα το πιάσει και όλα πάνε καλά, και οι δύο βιώνουν ένα αίσθημα αγαλλίασης που είναι δύσκολο να αναπαραχθεί με άλλο τρόπο.
Είναι θέμα εμπιστοσύνης
Το BDSM λειτουργεί με παρόμοιο τρόπο. Ο μύθος είναι πως είναι μια μορφή κακοποίησης και πως είναι κάτι το παράξενο που αφορά μαστίγια και αλυσίδες. Στην πραγματικότητα, το BDSM έχει να κάνει με την εμπιστοσύνη. Όταν η εμπιστοσύνη κατανικά την πιθανότητα ενός τραυματισμού, το αποτέλεσμα είναι μια απίστευτη αίσθηση οικειότητας και ερωτισμού.
Υπάρχουν πολλοί ορισμοί του BDSM: Παιχνίδια εξουσίας ή Κυριαρχία/υποταγή (D/s), γιατί ο ένας εραστής έχει τον έλεγχο πάνω στον άλλο, τουλάχιστον κατ’ όνομα. Σαδομαζοχισμός (S/M), καθώς εμπεριέχει δραστηριότητες όπως spanking, μαστίγωμα ή άλλα είδη έντονου ερεθισμού. Και Δεσμά και Πειθαρχία (B/D), τα οποία περιλαμβάνουν δεσμά και περιορισμό. Όμως ο σύγχρονος όρος είναι BDSM.
Πολλοί άνθρωποι θεωρούν το BDSM ως διαστροφικό, απάνθρωπο ή κάτι ακόμα χειρότερο. Όμως οι οπαδοί του το αποκαλούν μια από τις πιο τρυφερές, ικανοποιητικές και προσωπικές μορφές ανθρώπινης επαφής και παιχνιδιού. Οι άνθρωποι μπορεί να κάνουν σεξ χωρίς συζήτηση, διαπραγμάτευση ή άλλου είδους συναισθηματική επαφή. Όμως στο BDSM, οι παίκτες πάντα τακτοποιούν τα πράγματα από πριν, με σαφή και οικία επικοινωνία, η οποία δημιουργεί έναν ειδικό ερωτικό δεσμό.
Ο DeSade και ο Sacher-Masoch
Η Αρχαία Ελληνική τέχνη απεικονίζει σκηνές BDSM. To Καμα Σούτρα (300 π.Χ.) διδάσκει το ερωτικό πυγοράπισμα. Κάποιες ευρωπαϊκές πηγές αναφέρουν το BDSM από τον 15ο Αιώνα. Όμως η άνθιση του BDSM έγινε τον 18ο Αιώνα, όταν κάποια ευρωπαϊκά μπορδέλα άρχισαν να ειδικεύονται στα δεσμά, στο μαστίγωμα και στις "τιμωρίες" που κάποιες κυριαρχικές γυναίκες επέβαλαν σε υποτακτικούς άνδρες.
Το 1791 ο Γάλλος συγγραφέας Donatien Alphonse François, Marquis de Sade (1740-1814) δημοσίευσε την πρώτη νουβέλα με θέμα το S/M, με τον τίτλο Justine. Η νουβέλα περιλαμβάνει μαστίγωμα, πυγοράπισμα, πιαστράκια στις ρόγες και δεσμά. Το όνομα του συγγραφέα μας έδωσε τον όρο "σαδισμό". Ο DeSade φυλακίστηκε τελικά με την κατηγορία της "εγκληματικής παραφροσύνης". Αυτός είναι ένας από τους λόγους που οι άνθρωποι θεωρούν τις σεξουαλικές αυτές πρακτικές, τις οποίες έκανε διάσημες, ως "τρέλα".
Το 1870, ο Leopold von Sacher-Masoch (1836-1895), δημοσίευσε την νουβέλα, Αφροδίτη με τις Γούνες (Venus in Furs), που είχε ως θέμα την ανδρική σεξουαλική υποταγή. Το όνομα του υπήρξε η έμπνευση για τον όρο "μαζοχισμό".
Το 1905, ο Sigmund Freud εφηύρε τον όρο "σαδομαζοχισμός" και αποκάλεσε αυτού του είδους την απόλαυση ως νεύρωση. Το αυθεντικό Διαγνωστικό και Στατιστικό Εγχειρίδιο Νοητικών Ασθενειών – Diagnostic and Statistical Manual of Mental Disorders (DSM-I, 1952) – κατηγοριοποίησε τον ερωτικό σαδισμό ως "παραφιλία". Το DSM-II (1968) έκανε το ίδιο για τον ερωτικό μαζοχισμό. Το DSM-IV (1994) κατέταξε το S/M ως μια ψυχιατρική διαταραχή.
Ένας άλλος τρόπος για να παίζεις
Κι όμως, όλα τα διαθέσιμα δεδομένα μας δείχνουν πως η μεγάλη πλειοψηφία των οπαδών του BDSM είναι νοητικά υγιείς και φυσιολογικοί από κάθε άποψη – εκτός από το γεγονός πως βρίσκουν το συμβατικό σεξ ("το vanilla σεξ") μη-ικανοποιητικό και αναζητούν κάτι πιο έντονο, που να ικανοποιεί πιο ενδόμυχες φαντασιώσεις. Πριν καταδικάσουμε το BDSM, καλό είναι να θυμηθούμε πως πριν λίγο καιρό, το στοματικό σεξ και η ομοφυλοφιλία θεωρούνταν "παραφιλίες".
Το 2 έως το 3 τοις εκατό των Αμερικανών ενηλίκων παίζουν με το BDSM, οι πιο πολλοί περιστασιακά, κάποιοι συχνά και λίγοι 24 ώρες το 24ωρο, 7 ημέρες την εβδομάδα. Αυτό είναι περίπου 5 εκατομμύρια άτομα. Την ίδια στιγμή, περίπου το 20 τοις εκατό των ενηλίκων αναφέρουν κάποιον ερεθισμό με εικόνες BDSM ή ιστορίες.
Υπάρχουν δημόσια Club BDSM και ιδιωτικές ομάδες σε κάθε μεγάλη μητροπολιτική περιοχή και διαμέσου της επαρχιακής Αμερικής. Κάποιες πόλεις έχουν αρκετά.
Ποτέ κακοποίηση
Αν σας απωθεί το BDSM, τότε μην παίξετε με αυτό τον τρόπο. Όμως οι εικόνες που γεννά έχουν διαπεράσει την κοινωνία. Ο Henry Kissinger κάποτε αποκάλεσε την εξουσία ως "το απόλυτο αφροδισιακό". Οι βασιλείς και τα έθνη πολεμούν για να κυριαρχήσουν πάνω σε άλλους. Ο καπιταλισμός θεωρεί πως ο κόσμος μας είναι ένας κόσμος που ο σκύλος τρώει τον σκύλο και που επιτυχία σημαίνει να έχει κάποιος την ισχύ να ελέγχει τους υπόλοιπους. Στα αθλήματα, κάποιοι προσπαθούν να "εξευτελίσουν" τους αντιπάλους τους.
Μα, θα μου πείτε, τι είδους άτομο ερεθίζεται σεξουαλικά με τον πόνο; Η απάντηση είναι πολλοί άνθρωποι που είναι τελείως φυσιολογική από κάθε άλλη άποψη. Και πάλι, σκεφτείτε τα αθλήματα: Όταν οι παίκτες του ποδοσφαίρου παίζουν καλά, οι συμπαίχτες τους συχνά τους ρίχνουν σφαλιάρες στον κώλο, πέφτουν από πάνω τους και τους καταπλακώνουν ή τους καβαλάνε για να τους συγχαρούν. Οι δέκτες αυτής της συμπεριφοράς την δέχονται με εκτίμηση, σαν ένα δείγμα οικειότητας και εκτίμησης. Σκεφτείτε επίσης μια αναρρίχηση πάνω στο βουνό. Καίγεστε από τον ήλιο. Τα αγκάθια γρατζουνούν τα πόδια σας. Μέχρι να φτάσετε στην κορυφή, νιώθετε πόνο σε όλο το κορμί και είστε εξαντλημένοι. Κι όμως, όταν το κατορθώσετε, νιώθετε μεγάλη αγαλλίαση.
Δυστυχώς, όπως απεικονίζεται το BDSM στα ΜΜΕ, παραμορφώνει εντελώς τον πόνο που βιώνουν οι υποτακτικοί. Είναι πιο θεατρικός από αληθινός. Γιατί αν εφαρμοστεί από ηθικούς και περιποιητικούς κυριαρχικούς (γνωστοί και ως "dom" ή "top"), το BDSM δεν είναι ποτέ κακοποίηση.
"Το BDSM είναι πάντα συναινετικό" μας λέει o Jay Wiseman, συγγραφέας του best seller βιβλίου "SM 101". "Η κακοποίηση αντίθετα δεν είναι". Δεν χρειάζεσαι δεσμά, φίμωτρα ή μαστίγια για να κακοποιήσεις κάποιον. Στα σωστά χέρια, τα εργαλεία αυτά μεγιστοποιούν τον σεξουαλικό ερεθισμό και επιτρέπουν και στα δύο μέρη να απολαύσουν την αλληλεπίδρασή τους, ή "σκηνή" και να την βιώσουν σαν μια καλή, καθαρή και ερωτική διασκέδαση. Όταν στο BDSM έχουμε την πρόκληση πόνου, είναι πάντα προσεκτικά ελεγχόμενος από τον ίδιο τον υποτακτικό (γνωστό και ως "sub" ή "bottom"), μέσα σε στενά όρια που έχουν ξεκάθαρα τεθεί από πριν.
Οι υποτακτικοί είναι πολύ συγκεκριμένοι για τα είδη του πόνου – κάποιοι προτιμούν να το αποκαλούν έντονη αίσθηση – που τους προκαλούν ηδονή. "Βιώνουν την εμπειρία του τσιμπήματος μιας μέλισσας ή μια γροθιά στο πρόσωπο ακριβώς το ίδιο όπως και οι υπόλοιποι και τα σιχαίνονται ακριβώς το ίδιο" μας αναφέρει o Wiseman.
Λέξεις "Ασφαλείας"
Το BDSM είναι στην πραγματικότητα πιο θεατρικό από πραγματικό. Οι συνεδρίες αποκαλούνται "σκηνές" και οι συμμετέχοντες έχουν πολλές φορές χορογραφήσει τις κινήσεις τους από πριν.
Πρώτα από όλα, οι συμμετέχοντες συμφωνούν σε μια "λέξη ασφαλείας", ένα σημάδι που ο υποτακτικός μπορεί να χρησιμοποιήσει για να σταματήσει τελείως την δράση – τουλάχιστον για όσο χρειάζεται για να εξηγήσει ο υποτακτικός γιατί την είπε και μέχρι να συμφωνήσουν αμοιβαία πως το παιχνίδι μπορεί να συνεχιστεί. Δημοφιλείς λέξεις ασφαλείας είναι "έλεος", "κόκκινο" ή "ομπρέλα".
Κάποιοι όροι και λέξεις δεν μπορούν να χρησιμοποιηθούν ως λέξεις ασφαλείας: "Σταμάτα", "στοπ", "όχι" ή "μη" είναι λέξεις ακατάλληλες για μια τέτοια χρήση γιατί και οι κυριαρχικοί και οι υποτακτικοί μπορεί να απολαμβάνουν να ακούνε και να παρακαλούν με τέτοιες λέξεις για να "σταματήσει" το παιχνίδι, ενώ γνωρίζουν σαφώς πως δεν πρόκειται να συμβεί με αυτό τον τρόπο.
Κάθε κυρίαρχος που αποτυγχάνει να τιμήσει τις λέξεις ασφαλείας που λέει ο υποτακτικός, παραβιάζει την εμπιστοσύνη του και καταστρέφει την σχέση τους. Οι κυρίαρχοι που δεν τιμούν τις λέξεις ασφαλείας, συχνά αποπέμπονται για πάντα από τις κοινότητες του BDSM.
Οι υποτακτικοί έχουν την δύναμη
Παρόλο που οι sub λειτουργούν φαινομενικά ως υποταγμένοι, η ειρωνεία του BDSM είναι πως είναι εκείνοι που ελέγχουν την σκηνή. Οι sub μπορούν να καλέσουν την λέξη ασφαλείας και οι κυρίαρχοι έχουν την ηθική υποχρέωση να την σεβαστούν αμέσως. Την ίδια στιγμή, οι κυρίαρχοι λειτουργούν ως αφέντες, αλλά πρέπει επίσης να φροντίζουν και να ενδιαφέρονται για τους υποτακτικούς τους, να τους οδηγούν μέχρι τα προκαθορισμένα όρια που έχουν θέσει από πριν, και ποτέ πιο πέρα. Με αυτό τον τρόπο, το BDSM δίνει την ευκαιρία σε όλους να πειραματιστούν με το να εξασκούν και να παραδίδουν την εξουσία, ενώ την ίδια στιγμή να νιώθουν πάντα πως είναι ασφαλείς και πως κάποιος τους φροντίζει. Οι άνθρωποι που απολαμβάνουν το BDSM συχνά λένε πως επιτρέπει να δημιουργηθεί μια απίστευτη ερωτική ένταση.
Μαθαίνοντας τους κόμπους
Πριν πειραματιστεί κανείς με το BDSM, καλό είναι να μάθει πράματα. Να διαβάσει ένα βιβλίο, να παρακολουθήσει μια τάξη, να επισκεφτεί κάποιες ιστοσελίδες ή club.
Απαιτούνται εκτεταμένες διαπραγματεύσεις πριν καταλήξει κανείς σε ένα αμοιβαία συμφωνημένο παιχνίδι BDSM. O Wiseman μας λέει πως πριν από κάθε σκηνή, οι παίκτες πρέπει να διαπραγματευτούν κάθε λεπτομέρεια, από τον αριθμό των συμμετεχόντων, μέχρι τις λέξεις ασφαλείας και τα όρια του καθενός ξεχωριστά.
Πώς ξεκινάμε;
Πρώρα αποφασίστε αν είστε πιο πολύ του S/M ή του bondage. Αν το πρώτο σας συγκινεί περισσότερο, το spanking (πυγοράπισμα) είναι ο πιο συνηθισμένος τρόπος για να ξεκινήσει κανείς. Αν σας συγκινεί το δεύτερο, δοκιμάστε πρώτα να κλείσετε τα μάτια του υποτακτικού ή της υποτακτικής σας και απολαύστε τις αντιδράσεις τους στον ερεθισμό που του ή της προσφέρετε.
Τι είναι η οικειότητα;
Οι ειδικοί στις σχέσεις ορίζουν την οικειότητα ως μια ξεκάθαρη, ειλικρινής και αυτό-αποκαλυπτική συναισθηματική επικοινωνία. Πολλοί άνθρωποι συγχύζουν όμως την οικειότητα με το σεξ. Θεωρούν πώς να είναι κάποιος οικείος, σημαίνει πως είναι και ερωτικός και το αντίθετο. Όμως δεν ισχύει αυτό. Είναι πολύ πιθανό να είναι κανείς ιδιαίτερα ερωτικός με κάποιο άτομο που δεν γνωρίζουν καθόλου, τον "τέλειο ξένο".
Τα περισσότερα ζευγάρια δεν συζητούν τα ερωτικά τους παιχνίδια πολύ, κάτι που μειώνει την οικειότητα. Όμως, το BDSM απαιτεί απόλυτα μια συνεχή, αναλυτική συζήτηση. Οι παίκτες πρέπει να σχεδιάζουν πάντα από πριν κάθε σκηνή και να την αξιολογούν μετά το παιχνίδι. Πολλοί δε οπαδοί του BDSM λένε πως οι συζητήσεις πριν το παιχνίδι είναι το ίδιο προσωπικές, ερωτικές και ενισχυτικές του πως νιώθουν για τον άλλο, με τις ίδιες τις σκηνές. Τα ζευγάρια που απολαμβάνουν περιστασιακά παιχνίδια εξουσίας αλλά δεν είναι αποκλειστικά στο BDSM, συχνά σχολιάζουν πως αυτό τους ενισχύει το μη-BDSMικό "vanilla" παιχνίδι τους, καθώς οι πρακτικές του να συζητούν τις σκηνές από πριν, τους επιτρέπει να αρχίσουν να συζητούν και άλλες πτυχές της σεξουαλικότητάς τους.
Οι ικανότητες που απαιτούνται για να παίξει κανείς παιχνίδια BDSM, περιλαμβάνουν εμπιστοσύνη, καθαρή επικοινωνία, αποδοχή του εαυτού τους και των αναγκών και θέλω τους, και την αποδοχή του άλλου ατόμου, με τα δικά του θέλω και ανάγκες. Αυτές είναι ακριβώς και οι ικανότητες που ενισχύουν τις σχέσεις και το σεξ – άσχετα με τον τρόπο που παίζει κανείς.
Από τον Michael Castleman M.A.
Μετάφραση, προσαρμογή, επιμέλεια: phoenixxx
Πηγή: Psychology Today, 15 Ιουνίου 2012.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου