Ελενα Φάκου: "Να αγκαλιάσουμε όλοι μαζί την ανθρώπινη ψυχή"

Αυτή την εβδομάδα θα μιλήσουμε με μια συγγραφέα έξω από τα συνηθισμένα. Ενα βιβλίο που μου σύστησαν ως διαφορετικό από τα συνηθισμένα. Η αλήθεια ότι διαβάζεται πολύ γρήγορα αλλά μένει στη σκέψη μας για καιρό. Οχι γιατί μας σοκάρει αλλά γιατί μιλάει για ανθρώπινα πάθη.

Στη ζωή και στην καθημερινότητά μας έχουμε μάθει να κρύβουμε τα πάθη μας και να κρυβόμαστε από αυτά, χωρίς όμως να προσπαθούμε να τα αποφύγουμε. Είναι σαν μία σχέση αγάπης και μίσους. Τα θέλουμε αλλά και τα μισούμε γιατί μπορεί να μας βάζουν στο περιθώριο. Το «Κink Μotel» δεν απευθύνεται μόνο σε ανθρώπους με πάθη αλλά και σε εκείνους που λένε ή νομίζουν ότι δεν έχουν γιατί σίγουρα θα έχουν κάποιον με πάθη, στο σπίτι, στην οικογένεια ή στο φιλικό τους περιβάλλον.

Η κυρία Φάκου χωρίς να παρουσιάζει κάτι πρόστυχα ή πρόστυχο και χωρίς να παίρνει θέση μας βοηθάει να κάνουμε ό,τι κι εκείνη, «να αγκαλιάσουμε τρυφερά τις πιο σκοτεινές ανθρώπινες επιθυμίες, σκέψεις και πράξεις».

Ενα πολύ ιδιαίτερο αλλά και πολύ ρεαλιστικό και «χωμένο» στην πραγματικότητα και στην καθημερινή ζωή του σπιτιού μας και του διπλανού μας «Kink Motel» όπως άλλωστε είναι και η ίδια η συγγραφέας.

Αλλωστε δεν είναι τυχαίο που είναι Ελληνίδα και ως Ελληνίδα ξέρει ότι «είμαστε ο λαός που έχει περάσει τα μεγαλύτερα πάθη από όλους κι όμως δεν έχασε ποτέ το πάθος του». Κάτι που προτείνει και στους ομογενείς να κάνουν για την Ελλάδα, «να συνεχίσουν να αγαπάνε τόσο πολύ αυτό το πέτρινο ακρωτήρι της Μεσογείου».

Το «Κink Μotel» είναι το πρώτο βιβλίο σας. Γιατί επιλέξατε στο πρώτο έργο σας να «μιλήσετε» για ανθρώπινα πάθη;

«Από πολύ μικρή γράφω. Υπάρχουν αμέτρητα συγγράμματα τα οποία δεν έχουν δημοσιευθεί πουθενά και παρόλο που εργάζομαι ως δημοσιογράφος, η ευθύνη του συγγραφέα μού φαινόταν κάτι εντελώς διαφορετικό και πιο “βαρύ”. Για το λόγο αυτό, όταν ξεπέρασα τις όποιες αναστολές είχα και αποφάσισα να εκδώσω κάτι δικό μου, μίλησα για αυτό που δε μιλάει κανείς άλλος. Ή μάλλον για να το θέσω καλύτερα, μίλησα για αυτό που όλοι θέλουν να μιλήσουν αλλά δεν το κάνει κανείς εύκολα. Για τις στιγμές αυτές που ο άνθρωπος βγάζει στην επιφάνεια και κάνει πράξη ανομολόγητα πάθη και αδυναμίες οι οποίες είναι καλά κρυμμένες στο βάθος της ψυχής του».

Είναι κάτι που σας ιντριγκάρει σαν άτομο ή επιθυμείτε να κατανοήσετε το πάθος που “κρύβουμε” όλοι μέσα μας, και των ανθρώπων μέσα από τα πάθη τους;

«Θα σας απαντήσω με μια φράση του Charles Bukowski: “Για μένα οι έκφυλοι έχουν περισσότερο ενδιαφέρον από τους αγίους”. Ανέκαθεν έβρισκα μια ομορφιά στο περιθώριο και βαριόμουν τους “κανονικούς” ανθρώπους και τις “συνηθισμένες” συμπεριφορές. Εγώ προχώρησα στην παρουσίαση κάποιων ιδιαιτεροτήτων της ανθρώπινης φύσης με πολύ προσοχή και αγάπη. Αν ο αναγνώστης τις κατανοήσει και δεν τις προσπεράσει ή τις καταδικάσει, ακόμη καλύτερα γιατί θα έχω καταφέρει αυτό που επιθυμώ, το οποίο είναι να αγκαλιάσουμε όλοι μαζί την ανθρώπινη ψυχή».

Στο βιβλίο «Κink Motel» κρατάτε μια ουδετερότητα και μια απόσταση από ό,τι διαδραματίζεται. Δεν θελήσατε καμία στιγμή να πάρετε «θέση κριτή» ή το κάνατε συνειδητά;

«Η επιλογή μου είναι απόλυτα συνειδητή. Το “Kink Motel” είναι ένα αφήγημα που σκοπό έχει μόνο να παρουσιάσει και όχι να κρίνει τα γεγονότα. Αυτό που επιθυμώ είναι ο αναγνώστης να σχηματίσει την προσωπική του άποψη διαβάζοντας τις ιστορίες των ηρώων του βιβλίου. Με το να λάβω κάποια θέση υπέρ τους ή κατά τους θα έχανα την αμεροληψία μου και ίσως επηρέαζα και την κρίση του αναγνώστη. Παρόλα αυτά, θεωρώ πως όποιος διαβάσει το βιβλίο θα καταλάβει στο τέλος πού βρίσκομαι».

Ανθρώπινες αδυναμίες, πάθη, διαστροφές καθώς και ιδιαιτερότητες. Πόσο γνωρίζουμε τον άνθρωπο τελικά που έχουμε δίπλα μας; Και πόσο αφορά τον καθένα μας, οι προτιμήσεις του στις ιδιαίτερές του στιγμές, ιδιαίτερα όταν δεν μας ενοχλούν;

«Τον άνθρωπο που έχουμε δίπλα μας τον γνωρίζουμε ελάχιστα. Εδώ καλά καλά, δε γνωρίζουμε τον εαυτό μας. Δεν είναι καθόλου τυχαίο ότι όταν συμβαίνει κάποιο δυσάρεστο περιστατικό και ερωτούνται οι φίλοι, οι γνωστοί και οι γείτονες π.χ. ενός εγκληματία για το ποιόν του, όλοι απαντούν έκπληκτοι ότι “ήταν το καλύτερο παιδί, δεν είχε δώσει ποτέ δικαίωμα”.

Οσον αφορά στις προσωπικές στιγμές του καθενός, αυτό θεωρώ ότι δεν πρέπει να απασχολεί κανέναν άλλον εκτός από τους εμπλεκόμενους, αλλά θα ήθελα να τονίσω πως στη δική μου φιλοσοφία όλα επιτρέπονται μόνο όταν εμπλεκόμενοι είναι ενήλικες οι οποίοι συναινούν στις πράξεις αυτές και δεν υπάρχουν ανυπεράσπιστα θύματα».

Πόσο αλώβητος μπορεί να βγει ένας άνθρωπος που έχει «ζήσει» μία νύχτα του με τον οποιοδήποτε τρόπο; και πόσο κάποιος που δουλεύει μέσα σ’ αυτή;

«Εξαρτάται καταρχάς από το τι έζησε τη νύχτα αυτή και στη συνέχεια ποιες είναι οι προσωπικές του δυνάμεις και αντοχές. Ολοι μας δίνουμε καθημερινά μάχες διαφορετικής φύσεως και διαφορετικής έντασης. Ο Γολγοθάς του ενός μπορεί να είναι ο περίπατος ενός άλλου. Επιτρέψτε μου κι εδώ να απαντήσω με μια φράση του Φρειδερίκου Νίτσε : “Ο,τι δε με σκοτώνει, με κάνει πιο δυνατό”. Αυτό είναι το συμπέρασμα όλων των δυσκολιών που μπορεί να περάσει ένας άνθρωπος μέσα στη ζωή».

Το βιβλίο σας, αν και θίγει αρκετές σκοτεινές πλευρές του ανθρώπου, τις παρουσιάζετε με τέτοιο τρόπο που δεν είναι πρόστυχες. Ο σκοπός σας ήταν να μείνετε καθαρά στην αφήγηση και απλά να εκθέσετε τα γεγονότα;

«Πιστεύω ότι μπορείς το πιο αθώο πράγμα να το παρουσιάσεις πρόστυχα και το πιο πρόστυχο αντίστοιχα, αθώα. Δεν είναι τα πράγματα από μόνα τους έκφυλα ή αγνά, αλλά ο τρόπος που θα τα προσεγγίσει κανείς. Χαίρομαι που αυτό είδατε διαβάζοντάς το, γιατί αυτός ακριβώς ήταν ο σκοπός μου. Να αγκαλιάσω τρυφερά τις πιο σκοτεινές ανθρώπινες επιθυμίες , σκέψεις και πράξεις».

Θέλετε να αφήσετε τον αναγνώστη να αποφασίσει μόνος του;

«Εννοείται. Πιστεύω στην ελευθερία της σκέψης, της βούλησης και της θέλησης. Ποτέ δεν θα πίεζα κάποιον να αποφασίσει για κάτι. Θα έλεγα τη γνώμη μου και θα τον άφηνα να σκεφτεί και να βγάλει τα συμπεράσματά του».

Πόσο εύκολη ήταν η κυκλοφορία του βιβλίου; Τι δυσκολίες συναντήσατε;

«Η κυκλοφορία του βιβλίου σε μια χώρα όπως η Ελλάδα του σήμερα ήταν αρκετά δύσκολη. Η οικονομική κρίση δεν επιτρέπει στους ανθρώπους να ξοδεύουν χρήματα σε είδη “πολυτελείας” όπως δυστυχώς είναι τα βιβλία και οι εκδοτικοί οίκοι δεν εμπιστεύονται εύκολα πρωτοεμφανιζόμενους συγγραφείς. Συνυπολογίζοντας και το περιεχόμενο του βιβλίου μου – που απέχει πολύ από ένα κλισέ ρομάντζο που σε κάνει να “ξεχνιέσαι” – όλα ήταν αρκετά δύσκολα να γίνουν. Τελικά όμως έγιναν και το “ξενοδοχείο των σκοτεινών πόθων” βρίσκεται στα βιβλιοπωλεία».

Τι κριτικές παίρνετε από αναγνώστες;

«Ολοι -λες και είναι συννενοημένοι- μου λένε ότι το διάβασαν “με μια ανάσα” και ότι θα ήθελαν περισσότερες ιστορίες. Ο καθένας όμως ξεχωριστά, μου μιλά για την αγαπημένη του ιστορία, αυτή που τον άγγιξε περισσότερο μέσα από τα αυτοτελή κεφάλαια του βιβλίου. Κι εδώ θα ήθελα να σχολιάσω. Ολοι είμαστε τελικά τόσο ίδιοι, αλλά ταυτόχρονα και τόσο διαφορετικοί».

Εχετε στα… σκαριά κάποιο άλλο βιβλίο και αν «ναι» μιλήστε μας γι’ αυτό.

«Εχω παντού γραπτά. Σε σημειωματάρια, στο laptop μου, σε σκληρούς δίσκους μέχρι και σε χαρτάκια post it. Αυτή είναι η δουλειά μου και η ζωή μου. Ζω για να γράφω και γράφω για να ζω. Αλλά ακόμη είναι πολύ νωρίς για να σκεφτώ αν θα εκδώσω κάποιο δεύτερο βιβλίο, όπως και πολύ άδικο να πω πως δεν θα εκδώσω».

Βιογραφικό:

H Έλενα Φάκου γεννήθηκε στην Αθήνα και μεγάλωσε στο Ψυχικό. Είναι απόφοιτη της Φιλοσοφικής Σχολής του Εθνικού Καποδιστριακού Πανεπιστημίου Αθηνών και της Σχολής Οικονομίας και Διοίκησης του ΤΕΙ Αθήνας. Από το 2003 εργάζεται ως συντάκτρια σε πολλά ΜΜΕ, έντυπα και ηλεκτρονικά, ενώ έχει ασχοληθεί με την παρουσίαση ραδιοφωνικών και τηλεοπτικών εκπομπών. Η ίδια λέει πώς ζει για να γράφει και γράφει για να ζει. Το «Kink Motel» είναι το πρώτο της βιβλίο.

Μαρία Παπανικολάου
ekirikas.com