Κυριαρχία, Υποταγή, Πειθαρχία, Δεσμά, Φετιχισμός,
(Ερωτικός) Σαδισμός και Μαζοχισμός, BDSM...
Λέξεις απόκρυφες, μερικές φορές καταδιωγμένες, ίσως και μυστηριακές... Ο Μαρκήσιος Ντε Σαντ, χαμογελά κρυφά πίσω από το μπουντουάρ του φιλοσοφώντας, δίνοντας στο ένστικτο την δυναμική και τον τόνο που ο πολιτισμός μας έχει κρύψει καλά μέσα στο σεντούκι των "μη" και των "όχι" του, αναγνωρίζοντάς του ίσως το ταλέντο του λογοτέχνη.
Η ουσία των πραγμάτων είναι καλά κρυμμένη... Κι όμως, κάπου εκεί υπάρχει φανερή η αλήθεια. Δεν είναι σαφώς κρυμμένη σε κάποια καλογραμμένα κείμενα, καθώς υπάρχει κυρίως στον υποσυνείδητο πόθο των ανθρώπων, που όταν του επιτρέψουμε να εκφρασθεί, έρχεται στην επιφάνεια αδυσώπητος, ακυριάρχητος και λυσσαλέος.
Μέσα στα σκοτεινά μονοπάτια του είναι, του είμαι και του εγώ, κρέμεται με αδιάσπαστες και αιώνιες αλυσίδες, το κορμί της επιθυμίας. Περιμένει τον κυρίαρχο έρωτα να το απελευθερώσει και ταυτόχρονα να το κάνει να υποταχθεί στις διαταγές του αδιαμαρτύρητα και να παραδοθεί άνευ όρων.
Οι Κυρίαρχοι και οι υποτακτικοί συνυπάρχουν. Είναι δεμένοι μέσα από τα ιερά δεσμά του πόθου και του πάθους. Στροβιλίζονται ενωμένοι, πέρα από κάθε νόμο και κάθε πρακτική. Ανατρέπουν τα καθιερωμένα και τα αίτια, δίνοντας στον έρωτα τον αέρα και την ελευθερία που του πρέπει και επίσης την πραγματική αναρχική του διάσταση, αυτής της μη- συμβιβάσιμης αλλά και της τελικής του λύτρωσης. Τραβώντας μεταξύ τους τις αλυσίδες, αντί να τις σπάσουν δένονται ακόμη πιο δυνατά γύρω από τον καρπό τους. Τόσο δυνατά, ώστε και εκείνος ακόμη ο ίδιος ο έρωτας, δηλώνει σε αυτούς την υποταγή του και βυθίζεται διονυσιακά στον ονειρικό ωκεανό των "θέλω" και των ενδόμυχων, καλά κρυμμένων, επιθυμιών του. Ο Κυρίαρχος κεντά πάνω στο σώμα του υποτακτικού! Αφήνει επάνω του λέξεις ανεξίτηλα χαραγμένες, που δεν βρίσκονται σε κανένα λεξικό, να θυμίζουν τα σημάδια της κυριότητας του. Μέσα στο ομιχλώδες σύμπαν που οι δυο τους έχουν δημιουργήσει, όλα εξηγούνται μέσα από την δική τους αλήθεια.
Οι φραγμοί και οι δισταγμοί που βάζει το "εγώ" καταρρίπτονται και στο τέλος καταπίπτουν. Σε αυτόν τον κόσμο δεν υπάρχει "εγώ", γιατί αυτό βρίσκεται παραδομένο στα πόδια του Κυρίαρχου και περιμένει την εξιλέωση του. Ο πόνος και η ηδονή γίνονται ένα, συνονθύλευμα της έκστασης και της απόλαυσης, άρρηκτα συστατικά της ύπαρξης, που ενώνονται σε ένα κρεσέντο πέρα από κάθε ορισμό, που μπορεί να περιγραφεί με λέξεις. Η αγριότητα των αισθήσεων πετά την μάσκα του καθωσπρεπισμού και της σοβαροφάνειας και καθαγιάζεται! Ο απαγορευμένος καρπός, βρίσκεται ακόμη εκεί και είναι όπως πάντα... λαχταριστός!
Από την άλλη πλευρά οι κλειδοκράτορες των νόμων μιας παλαιότερης και διαστρεβλωμένης ηθικής, προσπαθούν ακόμα και σήμερα να βαφτίσουν την ερωτική ελευθερία ως "διαστροφή". Με αυτόν τον τρόπο νομίζουν ότι θα της προσδώσουν μιαρή και ευτελή όψη. Όσοι αντιπροσωπεύουν την πουριτανική κοινωνία μας, γνωρίζουν όμως πολύ καλά, ότι είναι και αυτοί οι ίδιοι που νιώθουν την γλυκύτητά της ερωτικής ελευθερίας. Όπως και ο κάθε άνθρωπος στον πλανήτη, έστω και στην ανομολόγητη φαντασία τους, παραδίδονται στην ηδυπάθειά της.
Η Φύση είναι σε όλους μας γνωστό, ότι είναι ατίθαση και ακολουθεί πιστά τον δρόμο που η εντροπία έχει τάξει: Να υπηρετεί αδιαμαρτύρητα το ένστικτο και την παρόρμηση, υπακούοντας πάντα στον πανσυμπαντικό εγκέφαλο. Ο πανηδονιστής Ντε Σαντ, και οι καταραμένοι λογοτέχνες που ακολούθησαν τα χνάρια του, περιέγραψαν τις σκοτεινές πτυχές της ανθρώπινης φύσης και χάθηκαν στην συνέχεια μέσα σε αυτήν. Αναδύθηκαν, φωτίζοντας "Τα Μαύρα Φεγγάρια του Έρωτα", αποκαλύπτοντας μας τον ερωτισμό σε μια διαφορετική μορφή, πέρα από την πεπατημένη ερωτική πράξη. Μας οδήγησαν στους ημισκότεινους διαδρόμους του Ρουασί, όπου η ερωτευμένη "Ο" αφέθηκε παραδομένη στις ηδονές της σάρκας και τα παιχνίδια του μυαλού. Μας πέρασαν μέσα από τις "Έντεκα Χιλιάδες Βέργες", στην αναζήτηση της αγνότητας και των ηδονών και κυρίως, στις επιταγές των υπερβολικών πόθων και των φαντασιώσεων. Ταξιδεύοντας διασχίσαμε μαζί με αυτούς, τους ωκεανούς της ευχαρίστησης, κατέχοντας ένα εισιτήριο για την πρώτη θέση, πάνω στον "Μέγα Ανατολικό". Έτσι φτάσαμε στα βάθη της φαντασίας και της επιθυμίας.
Στις μέρες μας, το κουτί της Πανδώρας άνοιξε και από μέσα του ξεχύθηκαν αυθεντικές οι επιθυμίες, η λαγνεία και ο ιερός πόθος της σάρκας, έτοιμος να απελευθερώσει την ψυχή μέσα απ'την ηδονή. Αυτή η διαδικασία ωριμάζει σιγά σιγά στο συλλογικό ασυνείδητο της κοινωνίας μας, έστω αν εδώ και χρόνια ορισμένοι ψυχίατροι κι οι ψυχολόγοι, σπεύδουν ανησυχώντας να εξηγήσουν το φαινόμενο και να "θεραπεύσουν" τους ζηλωτές "Ελευθέριους" από τις ίδιες τους τις επιθυμίες.
Τα τελευταία 100 χρόνια μελέτες επί μελετών έχουν γραφτεί και θεωρίες περί της "ασθένειας" του σαδομαζοχισμού, χωρίς όμως να έχουν αλλάξει σημαντικά. Είναι αυτοί οι ίδιοι που όρισαν στις περιώνυμες έρευνές τους και την ομοφυλοφιλία ως παρέκκλιση και ως ασθένεια και όχι σαν μορφή ερωτικής έκφρασης και κομμάτι της ανθρώπινης φύσης.
Ευτυχώς όμως, είναι αρκετοί αυτοί που έχουν καταφέρει να ξεχωρίσουν τον ψυχοπαθολογικό σαδομαζοχισμό, από τον ερωτικό σαδομαζοχισμό. Είναι φυσικό λοιπόν σε αυτή την κοινωνία, κάθε τι που διαφέρει να θεωρείται παρέκκλιση, αφού καταφέρνει να διαταράσσει τα γαλήνια νερά του επιπλέοντος..."τίποτα". Είναι ακόμη αυτός ο λόγος που το διαφορετικό "απειλεί" τους ταλαιπωρημένους θεσμούς της μηδενιστικής μας κοινωνίας. Ορισμένοι γι αυτήν ακριβώς την αιτία, θεωρούν ότι πρέπει να καταπολεμηθεί και να εκτοπιστεί με κάθε τρόπο. Να εγκλειστεί ξανά στα στενά σιδερένια κελιά του υποσυνείδητου, αλυσοδεμένο, σκυμμένο και ντροπιασμένο απ' την κατακραυγή. Μάταια όμως, γιατί το ένστικτο δύσκολα περιορίζεται, διότι είναι ότι πιο αγνό, καθαρό και κρυστάλλινο έχει απομείνει στην ανθρώπινη ύπαρξη. Όσο κι αν καταπιεστεί, θα έρθει η στιγμή που θα ξεχυθεί σαν χείμαρρος, παρασύροντας στον διάβα του κάθε μορφής σεμνοτυφία και υποκρισία.
Η διαφορετικότητα είναι πάντα αυτή που στο τέλος υπερνικά. Διότι είναι αυτή που κινεί το σύμπαν. Είναι αυτή που μπορεί να ταράξει τα λιμνάζοντα νερά, να αλλάξει την ροή της ιστορίας, να της δώσει νόημα και πνοή. Είναι αυτή που οδηγεί στην δημιουργία. Χιλιάδες μαζί διαφορετικότητες μπορούν να ζωντανέψουν το φάντασμα της Ελευθεριότητας και να ανάψουν το κερί της ιερής ηδονής της σάρκας. Εκείνης της σάρκας που κάποιοι θέλουν να κρεμάσουν στον σταυρό μιας δήθεν, διαστρεβλωμένης και σάπιας ηθικής.
Οι μικρές δραστηριότητες που δειλά ξεπετάγονται και λαμβάνουν χώρα γύρω μας και τα γεγονότα που εξελίσσονται μέσα στην κοινωνία μας, έρχονται σαν απόσταγμα πολλών κυττάρων που ζουν και αισθάνονται τριγύρω μας, δηλώνοντας με την απαραίτητη τόλμη και γοητεία, την παρουσία τους.
SM Art Lady
