Mε καυστική ματιά το BDSM lifestyle στη Ελλάδα, απο χθές μέχριι σήμερα

Στην Ελλάδα η έννοια BDSMer, όπως αναπτύχθηκε αυτόνομα, αναφέρεται κυρίως στο άτομο που έχει υιοθετήσει το D/s (Domination/submition) με χρήση πρωτοκόλλου, που τείνει να αναπτύσσει σχέσεις M/s (Mistress-Master/sub-slave)  ή που βιώνει το παιχνίδι μέσα από την Κυριαρχία και την υποταγή και όχι μέσα από τον φετιχισμό.
Ο υποτακτικός γλύφει τα πόδια για να παραδοθεί, για να δηλώσει υποταγή και να λατρέψει την/τον Κυρίαρχό του. Ο ποδολάγνος, γιατί γουστάρει ανώμαλη φάση, γιατί γουστάρει πόδι, γιατί πιστεύει πως η γυναίκα χύνει μόνο από το πόδι στο οποίο κάπου γενικά βρίσκεται η κλειτορίδα της, γιατί ποια γυναίκα δεν θα πήγαινε μαζί του ή γιατί δεν υφίσταται γυναίκα πάνω από το γόνατο.

Αντίθετα με τον αγγλο-σαξονικό κόσμο, ο όρος perv αναπτύχθηκε παράλληλα στην Ελλάδα ως μια έννοια παρά τω BDSM και όχι ταυτισμένος με αυτό, κυρίως λόγω διαφορετικής γλώσσας και μη-πρόσβασης στην αγγλόφωνη βιβλιογραφία που προηγήθηκε. Ο όρος, όπως αναπτύχθηκε, περιγράφει κυρίως kinky άτομα που δεν ασπάζονται πλήρως την φιλοσοφία του BDSM, που δεν τους ενδιαφέρει στην ουσία η M/s φάση του D/s, που νιώθουν πως θέλουν να εκφράσουν πρώτα τον φετιχισμό ή τον μαζοχισμό τους. Αναφέρεται επίσης στα άτομα που βιώνουν το S&M μέσα από το Top / bottom, με αρχή-μέση-τέλος και όχι ως μια διαρκή διαδικασία εκπαίδευσης ή παγιωμένης ανισοβαρούς σχέσης TPE (Τotal Power Exchange/Ολική ανταλλαγή Δύναμης) . Αντίθετα με τους switch, πολλοί perv συχνά, αλλά όχι πάντα, θεωρούν και βιώνουν το BDSM πιο επιφανειακά και ως μέσο επίτευξης καύλας. Όχι ως φιλοσοφία ζωής ή τρόπο για να ζουν την καθημερινότητά τους. 

Τέλος, αντίθετα με τους perv, οι γιαλατζί όπως αναφέρονται στο νήμα είναι είτε μαζοχιστές, είτε φετιχιστές, είτε ανειλικρινείς βανίλα που προσβλέπουν να πάρουν και όχι να μάθουν ή να προσφέρουν.

Είναι γεγονός πως οι πιο leather, σκληροπυρηνικοί, εν ελλάδι "BDSMer", αντίθετα από ότι θα περίμενε κανείς, αποδέχονται τους kinky και perv στην κοινότητά τους, περισσότερο από ότι αποδέχονται τους switch! Απλώς, ποτέ δεν σταματούν να προσπαθούν να τους περάσουν την φιλοσοφία του BDSM, κυρίως το SSC (ή το RACK, οι ακόμα πιο σκληροπυρηνικοί, όσο δεν πάει άλλο) για να μάθουν κάτι σωστά και για να μάθουν να μην κάνουν καμιά ζημιά. Επίσης, επιθυμούν την εφαρμογή του πρωτόκολλου του BDSM σε κάθε περίπτωση που επιτρέπεται, που αποδεδειγμένα λειτουργεί πέρα από χάρτης και σαν Lingua Franca ανάμεσα στους BDSMer.

Καταρχήν, έτσι ξεχωρίζουν από τους φεισμπουκιασμένους βανιλοκίνκυ του στυλ "κοπελιά, γουστάρω πόδια, ξυλιές και στραπόνι και μετά στήσου στα τέσσερα για να σε γαμήσω. Τί εννοείς, τί θα πει πως είσαι Μίστρες;". Χωρίς την χρήση πρωτοκόλλου, τα αυνανο-βανιλο-orc έχουν ξεχυθεί στον χώρο. Οι παλιοί BDSMer ξέρουν την αξία του και την χρησιμότητά του, ως μέσου προστασίας.

Βλέπετε, τα "παλιά καλά χρόνια", μέσω των καναλιών irc/chat, οι Έλληνες BDSMer έρχονταν σε επαφή με θέματα όπως η φιλοσοφία του BDSM ή το πρωτόκολλο του. Ήταν μια εποχή που κάποιος έπρεπε να μάθει πρώτα την ουσία, αλλά και τον τρόπο που πρέπει να συμπεριφέρεται, πριν μπορέσει καν να αποκτήσει πρόσβαση στον παράξενο και μυστικό αυτό κόσμο. Οι άσχετοι, οι γιαλατζί, τα κωλόπαιδα, οι κακόβουλοι έμεναν έξω με αυτόν τον τρόπο και χωρίς να τους δίνεται η ευκαιρία να κάνουν ζημιά ή να σπαταλήσουν τον χρόνο των ατόμων του Χώρου.

Επίσης, με την πάροδο του χρόνου, στην ενδιάμεση εποχή, εκείνη της άνθισης των forum, εμφανίστηκαν διάφοροι που αυτοπροσδιορίζονταν ως "ελευθεριάζοντες BDSMer". Με φωτεινές εξαιρέσεις, ήταν άτομα που είχαν μόνο μια λογοτεχνική σχέση με το αντικείμενο, πολλές φορές μια νοσηρή φαντασία και πάντα μια μεγάλη αντιπάθεια για κάθε μορφής πρωτόκολλα, για σωστές τεχνικές, για lifestyle ή για φιλοσοφίες. Καθώς δεν έκρυβαν την αντιπάθειά τους αυτή, επιχείρησαν ενεργά να κάνουν απανωτά λογοτεχνικά πραξικοπήματα. Χάρη στην ικανότητα που είχαν στο λόγο, άρχισαν την προσπάθεια να αλλοιώσουν τον ίδιο τον ορισμό του BDSMκαι της φιλοσοφίας του, με λογοτεχνικά μαργαριτάρια του στυλ "στην προσωπική μου ζωή είμαι vanilla, αλλά φιλοσοφικά είμαι BDSM", "όλοι οι υποτακτικοί είναι αδελφές" ή "το BDSM είναι χώρος ελευθερίας και δεν πρέπει να υπάρχουν κανόνες"! Ο στόχος τους ήταν να δώσουν έναν προσωπικό ορισμό του τι είναι το BDSM, όπως βεβαίως τον αντιλαμβάνονταν οι ίδιοι. Δηλαδή, ως μια ψιλο-kinky κατάσταση, η οποία όμως τους ενδιέφερε μόνο φιλοσοφικά ή νοσηρά (με περιγραφές με "έντερα να ξεχύνονται στο πάτωμα") και ούτε καν ερωτικά. Όσοι δήλωναν ενεργοί BDSMer εκείνη την εποχή, πολεμήθηκαν, απομονώθηκαν, αφορίστηκαν, ακόμα και εξοστρακίστηκαν από τα ίδια τους τα φόρουμ, από αυτούς τους γιαλατζί ψευδο-BDSMer.

Ο καιρός πέρασε, οι παλίρροιες ανέβηκαν και κατέβηκαν, οι παρέες έζησαν και πέθαναν και νέες γεννήθηκαν, άτομα πέρασαν από το Χώρο σαν κομήτες και χάθηκαν, ώσπου κάποια στιγμή, φτάσαμε στο σήμερα. Το irc, ή chat, χάθηκε για πάντα (ζει πλέον μόνο ως shoutbox) και την θέση του πήραν το facebook και το xhamster. Ο λόγος αντικαταστάθηκε από την πορνογραφική εικόνα, η φιλοσοφία, από μια εφήμερη αναζήτηση της ηδονής, η πίστη και η υποταγή από το υφάκι και το ναρκισσισμό, ο τρόπος ζωής του D/s από τον τρόπο ζωής του πιο συμβατού με την εποχή, Top/bottom. Και πάνω σε αυτά προστέθηκαν παρασιτικά η επιφανειακή ενασχόληση χάριν συντομίας, η ημιμάθεια, ο ναρκισσισμός της εποχής, η selfoμανία, η αναζήτηση της ομορφιάς στις ψευδείς photoshopιασμένες εικόνες, η διάχυτη μοναξιά και απογοήτευση, όλα είναι σημάδια πως κάτι δεν πάει καθόλου καλά. Όπως σημάδι είναι πως το πρώτο πράγμα που βλέπει σήμερα κάποια γυναίκα στο inbox της, είτε Κυρίαρχη, είτε υποτακτική, είτε vanilla, είναι οι υποτιθέμενες πούτσες των φεισμπουκιασμένων και ιντερνετο-επιδειξιομανών αυνανοβανίλα. Η έλλειψη καλών τρόπων και η γενική νοσηρότητα που αντιμετωπίζει τον άλλον σαν αντικείμενο, δικαιολογείται στην περίπτωση του εν Ελλάδι BDSM, στην έλλειψη πρωτοκόλλου και στην αδυναμία επιβολής των κανόνων που το διέπουν. Το πρόβλημα όμως είναι πως με την γιγάντωση του χώρου, κάτι τέτοιο είναι αδύνατο πλέον, χωρίς οργανωμένες δομές.

Είναι ξεκάθαρο σε μένα, πως μια παλιά και έμπειρη BDSMer, όπως είναι η SMArtLady, αναφέρεται σε αυτά τα πράγματα, γιατί στην τελική έχουν ακόμα σημασία και είναι επίκαιρα όσο ποτέ. Αντιλαμβάνομαι που το πάει, όταν καλεί για μια επιστροφή σε έναν μικρότερο, περισσότερο ελεγχόμενο BDSM. Στην Ελλάδα, ο χώρος έχει υπερεκταθεί και έχει αλωθεί από πραγματικά άσχετους. Και δεν αναφέρομαι ούτε εγώ στους αγαπημένους perv, οι οποίοι είναι και θα είναι πάντα μέρος του BDSM, αλλά στους βανιλο-γιαλατζί που προσπαθούν να επιβάλουν τα ήθη τους, τα συμφέροντά τους ή τις καύλες τους, και όχι να προσαρμοστούν σε αυτά που υπάρχουν ήδη στο χώρο, να τα υιοθετήσουν και να τα αγαπήσουν, όπως πολλοί πριν από αυτούς.

'Εγραψε ο phoenixxx 

Πηγή:bdsminternational.org