Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, Πέτρος Τατσόπουλος, έδωσε πριν λίγες
ημέρες συνέντευξη στην ιστοσελίδα iefimerida.gr, στην οποία αναφέρεται στη
γνωστή σεξιστική και ομοφοβική δήλωσή του: «έχω πηδήξει τη μισή Αθήνα και αυτοί
της Χρυσής Αυγής με λένε αδερφή».
Αποσπάσματα από τη συνέντευξη:
Δεν κάνατε κανένα λάθος στον χειρισμό του 1821;
Δεν ήταν μια παραγωγή φουστανέλας, αυτό είναι σίγουρο. Αυτό
που δημιούργησε μια αντίδραση προς την ίδια τη σειρά πριν καν προβληθεί, ήταν
όταν ακούστηκε ότι θα έχει τον υπότιλο «Η γέννηση ενός έθνους». Αυτό το
εννοούσαμε με τη νεωτερική αντίληψη της Γαλλικής Επανάστασης που συνυφαίνει το
έθνος με το κράτος. Ήταν λάθος μας που δεν λάβαμε σοβαρά υπ’ όψιν μας το πόσο
βαθιά πεποίθηση στην Ελλάδα είναι ότι η έννοια του έθνους ταυτίζεται με την
έννοια του γένους. Κάνουμε αυτό το λάθος, λοιπόν, το αποσύρουμε νωρίς (η σειρά
δεν προβλήθηκε ποτέ με αυτό τον υπότιτλο), αλλά ήδη έχει δημιουργηθεί το κύμα
της αντίδρασης που λέει ότι αυτοί οι άνθρωποι θέλουν να χτυπήσουν το έθνος.
Προσέξτε την αλυσίδα της παράνοιας: οι καλοπροαίρετοι μπορούν να ασκήσουν
κριτική, οι κακοπροαίρετοι όμως χρειάζονταν ένα πιο τρανταχτό έρεισμα.
Και το βρήκαν στη σελίδα του facebook σας…
Εκεί ανάμεσα σε διάφορα περιπαικτικά σχόλια ένας φίλος μου
λέει «πού θα δεις τι θα γίνει όταν αποκαλύψετε και τον Τούρκο γκόμενο του
Κολοκοτρώνη». Οποιοσδήποτε λαός με στοιχειώδη ιστορική αίσθηση, ξέρει ότι ο
Γέρος του Μοριά ήταν τότε 50 χρονών (ένας σημερινός εβδομηντάρης, ένας
πραγματικός γέρος). Στην Αγγλία τους απαγχονίζουν τους ομοφυλόφιλους και ο
λόρδος Βύρων που είναι αμφιφυλόφιλος και απειλείται από τη γυναίκα του ότι θα
τον καταγγείλει, φεύγει και καταλήγει στην Κεφαλονιά και στο Μεσολόγγι. Ο
Λόρδος Βύρων φοβάται να αποκαλυφθεί στην Αγγλία που είναι η κορυφή της
ανθρωπιστικής νομοθεσίας. Θα έλεγα λοιπόν εγώ ποτέ ότι ο Γέρος του Μοριά έχει
γκόμενο και θα το έλεγα και μέσα στην εκπομπή; Γιατί καλλιέργησαν αυτό το
χοντροκομμένο ψέμα; Γιατί μέχρι σήμερα με ξέρουν ως τον άνθρωπο που είπε τον
Κολοκοτρώνη γκέι;
Είμαι σίγουρη ότι έχετε απάντηση, έτσι;
Πιστεύω ότι αυτοί που το έκαναν -και που προέρχονται κυρίως
από τον ακροδεξιό χώρο- στηρίχθηκαν στη λογική ότι «αν λέει κάτι τόσο χοντρό
για το Γέρο του Μοριά φαντάσου τι λέει για τα υπόλοιπα». Εγινα εύκολος στόχος:
εθνομηδενιστής, χωρίς ιερό και όσιο. «Είπε τον Κολοκοτρώνη γκέι θα σου πει την
αλήθεια για το κρυφό σχολειό;» ήταν η λογική τους. Στον απλό εγκέφαλο που
απευθύνονταν όμως, εγειρόταν η επόμενη ερώτηση: «μα γιατί να πουν ειδικά τον
Κολοκοτρώνη γκέι; Υπάρχει κάποια μαρτυρία;». Η απάντηση της Χρυσής Αυγής ήταν
«όχι, τον είπε γκέι, επειδή είναι γκέι και ο ίδιος ο Τατσόπουλος και θέλει να
διαδώσει τον αδελφισμό στα πέρατα της γης». Μπαίνεις έτσι στη διαδικασία της
δολοφονίας χαρακτήρα, χρειάζεσαι ένα ψέμα που να είναι το υποστύλωμα του πρώτου
ψέματος. Έτσι άρχισε μια τρέλα δυο χρόνων, όπου εγώ θεωρούμαι ντε φάκτο
ομοφυλόφιλος. Το λέγανε από το πρωί ως το βράδυ και τσαντίζομαι που βγήκε ο
Μιχαλολιάκος και είπε τις προάλλες ότι ποτέ δεν με είπαν ομοφυλόφιλο. Όμως
ειλικρινά το θέμα μου δεν είναι να δώσω διαπιστευτήρια ετεροφυλικής
συμπεριφοράς στη Χρυσή Αυγή. Χέστηκα γι’ αυτό, ας με θεωρούν ομοφυλόφιλο από το
πρωί ως το βράδυ. Με ενδιαφέρει ότι βάσει αυτού προσπαθούσαν να δικαιολογήσουν
τα περί εθνικομηδενιστικής στάσης. Δεν μπορούσα να υπερασπιστώ το ότι δεν είπα
τον Κολοκοτρώνη γκέι, αν δεν αποδείκνυα ότι δεν είμαι γκέι.
Από εκεί πώς φτάσαμε στο «έχω πηδήξει τη μισή Αθήνα»;
Ηταν μέσα στο πλαίσιο της κουβέντας ότι δεν θα αποδείξω τα
στερεότυπα της Χρυσής Αυγής, δεν θα προσπαθήσω να πείσω ότι είμαι
οικογενειάρχης, σύζυγος, πατέρας κλπ. Του είπα του δημοσιογράφου που μου είχε
στείλει ο Τράγκας και μιλούσαμε για το 1821: «καταντάει και γελοίο. Ρε μαλάκα,
έχω πηδήξει και τη μισή Αθήνα!». Θέλοντας να πω ότι εμένα βρήκαν να το πουν
αυτό; Δεν ήταν απόδειξη το έχω πηδήξει τη μισή Αθήνα αυτό που είπα. Ηταν
αναστεναγμός του τύπου «εμένα βρήκατε;»
Ενώ αναφέρεστε στα στερεότυπα της Χρυσής Αυγής, και εσείς
τελικά απαντήσατε χρησιμοποιώντας το στερεότυπο του μάτσο άντρα με τις
ατελείωτες σεξουαλικές κατακτήσεις.
Οχι! Εχει σημασία ο τόνος, το εξομολογητικό ύφος εκείνη τη
στιγμή, το πόσο εμπιστεύεσαι τον άνθρωπο με τον οποίο συζητάς. Κι εγώ εκείνο
τον άνθρωπο που μιλούσα τον εμπιστευόμουν. Δεν μίλαγα σε ένα μάτσο τύπο
προσφέροντάς του ένα μάτσο στερεότυπο, του έλεγα τον καημό κάποιου που έχει
αδικηθεί.
Μόνο που δεν μιλούσατε σε έναν φίλο, ούτε καν σε ένα
δημοσιογράφο. Μιλούσατε στο αναγνωστικό κοινό. Το ξεχάσατε αυτό;
Εκείνη τη στιγμή, ναι. Μετά με έτρωγε βέβαια πώς θα βγει.
Ήταν 11 λέξεις μέσα σε ένα κείμενο 2.000 λέξεων. Ο Τράγκας το πήρε όμως και το
έστειλε με δελτίο Τύπου πριν καν κυκλοφορήσει το περιοδικό. Και έτσι άρχισε ο
κανιβαλισμός πάνω στη φράση. Αφού έφυγε ο δημοσιογράφος άρχισα να έχω το
δίλημμα του μαλάκα: είμαι ακόμα στην ατμόσφαιρα της καλής παρέας, δεν πιστεύω
ότι έχω απέναντί μου ένα τσακάλι που θέλει να αποσπάσει τη μοιραία δήλωση.
Σκέφτομαι: να τον πάρω να του πω βγάλε αυτή την ατάκα γιατί θα παρερμηνευθεί;
Ταυτόχρονα όμως σκέφτομαι ότι μπορεί να του το δείξω με το δάχτυλο ότι αυτή τη
φράση πρέπει να προσέξει. Και λέω άστο, δεν θα το προσέξει. Να που το πρόσεξε,
ή μάλλον ο Τράγκας το πρόσεξε που, ως γριά πουτάνα σιγά που θα το άφηνε. Με
πήρε και έριξε στα σκυλιά. Και μετά άρχισε ο κύκλος της ομοφοβίας. Επί δύο
χρόνια ήμουν ομοφυλόφιλος και μετά ομοφοβικός και σεξιστής. Έδεσε, από παντού.
Μου θύμιζε κάτι σχόλια τον πρώτο καιρό του 1821 που γράφανε «δεν μπορώ να
μιλήσω ελεύθερα, αλλά μιλάω εκ μέρους όλων των γυναικών που φοβούνται ότι ο
Τατσόπουλος είναι βιαστής γυναικών».
Από βιαστής σε ομοφυλόφιλο και μετά ομοφοβικός, η απόσταση
είναι τεράστια. Δεν μπορεί, κάπου έχετε κάνει και εσείς κάποιο λάθος.
Αυτό έχει να κάνει με την αίσθηση που έχω για την πολιτική
ορθότητα. Ομολογώ ότι είμαι άκρως αντίθετος σε αυτή. Η πολιτική ορθότητα
κατέληξε σε μια υποκριτική μπαρούφα που ασχολείται με τη λέξη και ξεχνά την
ουσία. Οι ακομπλεξάριστοι άνθρωποι δεν έχουν πρόβλημα με τις φράσεις, αλλά με
την ουσία. Σκέψου, αυτό που λέει αυτή τη φράση είναι κάποιος περιφερόμενος
γαμιάς και τραμπούκος; Τι λένε τα βιβλία του, η στάση του; Το ότι ήταν στο
Χυτήριο εναντίον των Χρυσαυγιτών δείχνει ότι είναι ομοφοβικός;
Μπορεί να γίνει το κύκνειο άσμα σας αυτό το «έχω πηδήξει τη
μισή Αθήνα»;
Μέσα στα τροχαία που μπορεί να σου συμβούν -γιατί στην
πολιτική συμβαίνουν πολλά τροχαία καθημερινά- ποτέ δεν ξέρεις. Μέχρι τώρα
νόμιζα ότι είναι το «Ο Κολοκοτρώνης είναι γκέι». Έλεγα ότι δεν θα συνέλθω ποτέ
από αυτό. Και μετά προέκυψε το «έχω πηδήξει τη μισή Αθήνα». Θέλω να σου πω ότι
δεν ξέρω ποιο θα είναι το κύκνειο άσμα μου.
Αντιδράσεις υπήρξαν στον ΣΥΡΙΖΑ; Ο Παπαδημούλης έγραψε ότι
ήταν πολλαπλό ατόπημα και οφείλατε να το παραδεχθείτε.
Ναι, υπήρξαν. Με τον Δημήτρη μίλησα, του εξήγησα ότι δεν
ήταν δήλωση αλλά το απέσπασαν και το παρουσίασαν σαν να κάνω επίδειξη των
σεξουαλικών μου προσόντων. Αντέδρασαν κάποιες οργανώσεις μέσα στο κόμμα, τις
οποίες και συνάντησα και όλα αυτά που σου λέω τα συζήτησα και μαζί τους. Δεν
ξέρω σε ποιο βαθμό τους έπεισα ή πιστεύουν ότι είμαι κρυφοσεξιστής. Υπήρξαν
παρενέργειες, ναι.
Ο Τσίπρας ενοχλήθηκε;
Δεν μου έδειξε καμία ενόχληση.
Αναφέρθηκε στο περιστατικό, στην επίμαχη φράση;
Αστειολογώντας ναι, αναφέρθηκε. Δεν μπορώ να σου πω τι είπε,
γιατί είμαι σίγουρος ότι δεν θα το πάρουν ως αστείο. Εκείνες τις μέρες ήταν
στην Καταλονία όπου είχε γίνει δεκτός με εντυπωσιακό τρόπο. Ο ΣΥΡΙΖΑ στο
εξωτερικό γνωρίζει πάντα μεγάλη υποδοχή, ίσως και επειδή δεν υπάρχει άλλο τόσο
μεγάλο καθ’ αυτό αριστερό κόμμα. Είναι εκεί λοιπόν ο Τσίπρας, υπάρχει μια
απίστευτη υποδοχή από τους συντρόφους στην Ισπανία και η Ελλάδα ασχολείται με
μια μαλακία που αποδόθηκε στον Τατσόπουλο. Δεν αμφιβάλω ότι θα τον εκνεύρισε
αυτό. Αλλά εκεί βλέπω και την ωριμότητα της αντίδρασής του. Είναι εύκολο να με
διώξουν από τον ΣΥΡΙΖΑ γιατί είμαι συνεργαζόμενος, δεν είμαι καν μέλος του
κόμματος. Δεν το έκαναν όμως, γιατί κατάλαβαν ότι και στη χειρότερη περίπτωση
που θα επρόκειτο για σεξιστική δήλωση, δεν είχε πολιτικό βάρος.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου