Όταν η Κ.Λ. αποφάσισε να σπάσει τον όρκο της σιωπής και να μιλήσει ανοιχτά πριν ένα μήνα στο Έψιλον για το νιγηριανό κύκλωμα σωματεμπορίας, δεν μπορούσε να φανταστεί ότι υπάρχει κάτι ισχυρότερο και πιο απειλητικό από το βουντού. Κι όμως, ο νεοελληνικός σουρεαλισμός είναι ανίκητος: η Κ.Λ. όχι μόνο δεν αναγνωρίζεται ως θύμα τράφικινγκ από τις αρχές του τόπου, αλλά απειλείται και με απέλαση. Ξέρετε πώς τιμωρείται το σεξ εκτός γάμου στη Νιγηρία;
Δεν την έχω ξαναδεί από εκείνη την ημέρα που συναντηθήκαμε στο επισκεπτήριο του κρατητηρίου αλλοδαπών τής Πέτρου Ράλλη. Οι ακτιβιστές που την προστατεύουν μου λένε ότι είναι ασφαλής, κρυμμένη σε ένα διαμέρισμα, σε κάποια μεγάλη πόλη της Ελλάδας. Έχει πολλούς και καλούς λόγους να κρύβεται η Κ.Λ.: δεν είναι και λίγο να είσαι η πρώτη που σπάει τον όρκο της σιωπής και καταδίδει στις αρχές ένα κύκλωμα εμπορίου γυναικών.
Εάν η ελληνική πολιτεία λειτουργούσε, όλα θα ήταν απλά για την Κ.Λ.: μια γυναίκα που δίνει στοιχεία στην αστυνομία (με συνταρακτικές λεπτομέρειες, με ονόματα, τηλέφωνα, διευθύνσεις) και έχει το θάρρος να διηγηθεί την ιστορία της σε μια μεγάλη εφημερίδα εθνικής κυκλοφορίας, θα αναγνωριζόταν από το κράτος ως θύμα τράφικινγκ. Κι αυτό σημαίνει ότι θα απολάμβανε της προστασίας που η συντεταγμένη πολιτεία είναι υποχρεωμένη να της παρέχει, αφού δεσμεύεται να το πράττει βάσει διεθνών συνθηκών και συμφωνιών που έχει υπογράψει. Αλλά όχι* όχι σ’ αυτή τη χώρα του υπαρκτού σουρεαλισμού: η Κ.Λ. όχι μόνο δεν απολαμβάνει καμίας προστασίας, αλλά κινδυνεύει ανά πάσα στιγμή να απελαθεί πίσω στην πατρίδα της. Και το σεξ εκτός γάμου –πόσο μάλλον το πληρωμένο σεξ- είναι μοιραίο αμάρτημα στην Νιγηρία: η γυναίκα που υπέπεσε σε αυτό εκτελείται δια λιθοβολισμού.
«Η Κ.Λ. καταφέρνει να βρίσκεται ακόμα στην Ελλάδα μόνο και μόνο χάρη στην αίτηση… πολιτικού ασύλου που είχε υποβάλει όταν βρισκόταν στα χέρια του τράφικερ. Αυτό είναι το σύνηθες κόλπο που κάνουν οι σωματέμποροι: για να κρατήσουν τα κορίτσια εδώ, τα βάζουν να αιτούνται πολιτικού ασύλου, τα βαφτίζουν πολιτικούς πρόσφυγες. Το γεγονός ότι η Κ.Λ. συνεργάστηκε με τις αρχές, το ότι έδωσε πληροφορίες για το κύκλωμα, το ότι μπορεί να αποδείξει ότι πλήρωσε τον τράφικερ, για την ελληνική πολιτεία δεν μετρά καθόλου», μας λέει ο Θοδωρής Αλεξανδρίδης, που εκ μέρους του Ελληνικού Παρατηρητηρίου του Ελσίνκι έχει αναλάβει την νομική της υπεράσπιση.
Τόσο δύσκολο το αυτονόητο δηλαδή. Εντωμεταξύ, οι αρχές του τόπου σωπαίνουν. Τι κι αν ο Αλέξης Τσίπρας –ο επικεφαλής της παράταξης Ανοιχτή Πόλη- έφερε άμεσα το θέμα στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας; Τι κι αν ο Μιλτιάδης Βαρβιτσιώτης υπέβαλε, αμέσως μετά το δημοσίευμά μας, ερώτηση στον υπουργό δημοσίας τάξης; Ακόμα ο δήμαρχος Αθηναίων δεν έχει πει δημόσια μια λέξη για τα κορίτσια που εκδίδονται στα στενά πίσω ακριβώς από το δημαρχείο του. Ακόμα ο υπουργός δεν έχει τοποθετηθεί για το τι προτίθεται να κάνει για να προστατεύσει την Κ.Λ. Ακόμα χειρότερα, η σιωπή των υπολοίπων είναι εκκωφαντική.
Όταν ετοιμάζαμε την έρευνα στην εφημερίδα, ήμασταν πάρα πολύ προσεκτικοί στην επιλογή των στοιχείων που θα δημοσιεύαμε. Κι αυτό για να προστατεύσουμε τη νιγηριανή κοινότητα που στην συντριπτική της πλειοψηφία δεν έχει καμία σχέση με το έγκλημα της σωματεμπορίας. Θεωρούσαμε δε –αφελέστατα όπως αποδείχθηκε- ότι οι ελληνικές αρχές απλώς δεν γνωρίζουν το πρόβλημα κι ότι αρκεί κανείς να το παρουσιάσει για να αντιδράσουν. Τόσο αφελείς (και καλοπροαίρετοι) ήμασταν.
Ένα μήνα μετά την δημοσίευση της έρευνας και της ιστορίας της Κ.Λ. δεν μας έχει χτυπήσει την πόρτα κανείς. Καμία αρχή, κανένα όργανο, κανένας θεσμός δεν κινητοποιήθηκε. Ούτε εισαγγελέας, ούτε η αστυνομία, ούτε κανένα πολιτικό κόμμα, ούτε καμία φεμινιστική οργάνωση. Μόνο μια δύναμη αντέδρασε υγιώς: όλοι εσείς, οι αναγνώστες, που με τα γράμματα, τα μέιλ και τα τηλεφωνήματά σας ρωτάτε τι μπορείτε να κάνετε για να βοηθήσετε την μικρούλα Κ.Λ. και όλα τα κορίτσια που έχουν βρεθεί στα χέρια του κυκλώματος.
Προς το παρόν, είμαστε σε αναμονή για να δούμε εάν θα πάρει την Κ.Λ. υπό την προστασία της μια διεθνής ακτιβιστική οργάνωση για τα ανθρώπινα δικαιώματα. Θα σας ενημερώσουμε άμεσα μόλις αυτό συμβεί. Αλλά μέχρι τότε, μπορείτε να κάνετε τα εξής:Εάν ανήκετε σε κάποιο κόμμα ή οργάνωση, πιέστε τους να ασχοληθούν.
Ενημερώστε όσους περισσοτέρους μπορείτε, ακόμα και φίλους ή γνωστούς που καταφεύγουν σε πόρνες για την απόλαυσή τους. Υπάρχει μεγάλη διαφορά ανάμεσα σε μια επαγγελματία πόρνη και μια γυναίκα που είναι θύμα τράφικινγκ. Κι ο πελάτης δεν έχει πάντα δίκιο, δεν είναι πάντα αθώος.
Διαμαρτυρηθείτε στο ελληνικό κράτος εγγράφως: από το υπουργείο δημοσίας τάξεως μέχρι την γενική γραμματεία ισότητας. Έχουμε θεσμούς, ασχέτως εάν κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου.
Μείνετε σε επαφή μαζί μας μέσω του email dida@enet.gr ώστε να σας ενημερώνουμε για ό,τι προκύπτει σχετικά με το θέμα.
Κρατήστε τον θυμό σας σε εγρήγορση: η Κ.Λ. και όλα τα κορίτσια της Ευριπίδου και της Αθηνάς τον χρειάζονται.
Βιβλιογραφία
- Γρηγόρης Λάζος, Πορνεία και διεθνή σωματεμπορία στη σύγχρονη Ελλάδα. 1. Η εκδιδόμενη, Καστανιώτης, Αθήνα 2002
- Γρηγόρης Λάζος, Πορνεία και διεθνή σωματεμπορία στη σύγχρονη Ελλάδα. 2. Ο πελάτης, Καστανιώτης, Αθήνα 2002
- Tom Lowe, A false dawn, Minotaur Books, New York 2009
- Wikipedia: http://en.wikipedia.org/wiki/Human_trafficking
- Σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για τη Δράση Κατά της Διακίνησης και Εμπορίας Ανθρώπων
- Coalition Against Trafficking in Women-International (CATW)
- Interpol: Trafficking in human beings
- Captive Daughters
Κινηματογράφος
- La sconosciuta (2006). Σκηνοθεσία: Giuseppe Tornatore
- Holly (2006). Σκηνοθεσία: Guy Moshe
- The Sugar Babies (2007). Σκηνοθεσία: Amy Serrano.
- Eastern Promises (2007). Σκηνοθεσία: David Cronenberg
- Taken (2008). Σκηνοθεσία: Pierre Morel
