31/3/10

Wasteland April 17th 2010

Αυτή η σύνοψη δεν είναι διαθέσιμη. Κάντε κλικ εδώ, για να δείτε την ανάρτηση.

Sinners in Heaven and Absolute Fetish at Tessera


Σάββατο 27 Μαρτίου

TESSERA Club
Πειραιώς 117, Γκάζι


Open your mind, Free your body
12hours non stop music

Line up:
Anthony Pappa (AUS)
Mikele (GR)
Nick-H (GR)

Prosis (GR)

Doors Open: 24:00
Doors Close: 12:00
Είσοδος: 20€ inc drink

Η Megadance συνεχίζοντας να πιστεύει ότι ο παράδεισος έχει θέση γι’ αμαρτωλούς, σας προσκαλεί και πάλι στο πιο sexy, μουσικό event της πόλης, με μοναδικά shows που κόβουν την ανάσα. Στις 27 Ιανουαρίου, Σάββατο, τα SINNERS IN HEAVEN parties επιστρέφουν σ’ έναν από τους ιστορικότερους και πιο cult χώρους της νυχτερινής Αθήνας, στο TESSERA club φιλοξενώντας στα decks τον σπουδαίο Anthony Pappa, έναν από τους καλύτερους και μεγαλύτερους Dj και παραγωγούς του κόσμου με εκπληκτική πορεία στο χώρο της Progressive House σκηνής κι εμφανίσεις στα καλύτερα clubs του κόσμου.

Ο Αυστραλός Dj, με ιταλικές όμως ρίζες και βάση του το Ηνωμένο Βασίλειο, θεωρείται αλάνθαστος στο mixing και τέλειος στο μουσικό προγραμματισμό με ιδιαίτερο χαρακτηριστικό του την επιθυμία του να σπρώχνει τις εμφανίσεις του στα μουσικά του όρια. Μια επιθυμία που χαρακτηρίζει και τα Sinners in Heaven parties, γι’ αυτό και θεωρούνται τα πιο ερωτικά event της χώρας, το πιο ανατρεπτικό, sexy, διεγερτικό υπερθέαμα που μπορεί κανείς ν’ απολαύσει.
Μετά από ένα ξέφρενο 12ωρο στις 2 Ιανουαρίου τα Sinners In Heaven επανέρχονται και πάλι δυναμικά και γι’ ακόμη μια φορά τα feelings κι η ερωτική ατμόσφαιρα θα μας κατακλύσουν και καθώς θ’ αναμιγνύονται με το μουσικό στοιχείο και τον ακραίο αισθησιασμό θα μας μεταφέρουν σε μια άλλη πραγματικότητα.

Ελάτε λοιπόν το Σάββατο 27 Μαρτίου στο TESSERA club και θα καταλάβετε γιατί τα "SINNERS IN HEAVEN" Parties αποτελούν must & one lifetime experience. Ένα μοναδικό οπτικοακουστικό γεγονός στο οποίο θα πάρουν μέρος international και local, male & female strippers, dancers, fantasy και fetish, Kinky performers + BSDM act by ABSOLUTE FETISH

Κι αν για την οπτική μας έκσταση έχουν αναλάβει οι παραπάνω, για την ακουστική μας θα φροντίσουν ο αξεπέραστος Anthony Pappa με τη βοήθεια τριών, Mikele, Nick-H και Prosis, από τους πιο σημαντικούς αντιπροσώπους του είδους στη χώρα μας, σε μια διαφορετική και πρωτοποριακή προσέγγιση όλου του φάσματος της καλής χορευτικής μουσικής.

Spice up your sex-life!

Για οποιαδήποτε πληροφορία μπορείτε να απευθύνεστε:

Url: www.megadance.gr
Url: http://www.sinnersinheaven.gr/,
www.myspace.com/sinners_in_heaven

E-mail: info@megadance.gr

22/3/10

After 5ο Torture Garden


"Give a man a mask and he will tell the truth"
Oscar Wilde

Με μεγάλη χαρά είχα μάθει πως το TG, θα επέστρεφε στον "φυσικό" του χώρο, το Gagarin205 στην Λιοσίων. Το θεώρησα καλή κίνηση από τους διοργανωτές να το μεταφέρουν εκεί.

Φέτος, headliners ήταν το Tusk Pain Proof Circus με την εντυπωσιακή, όμορφη και ιδιαίτερα πολυτάλαντη Lucifire και τον άνδρα της Dave Tusk. Έδωσαν μια παράσταση που στοιχεία της έχουμε ξαναδεί από τους καλλιτέχνες αυτούς, μεμονομένα, είτε σε Spook Show, είτε σε προηγούμενα TG.

Προσωπικά, είχα την τύχη να δω το ίδιο performance, συν πλην ορισμένα στοιχεία, στο περασμένο Wasteland, τον Νοέμβριο στο Αμστερνταμ. Παρόλα αυτά, αυτό το θέαμα εξακολουθεί να με εντυπωσιάζει και πάντα βρίσκω στοιχεία που μου αρέσουν. Την ικανότητα της Lucifire με το single tail, το πόσο grotesque και αληθινά αηδιαστικός μπορεί να είναι ο Tusk, που έχει δημιουργήσει έναν απίστευτο καρτουνίστικο χαρακτήρα μανιακού τραλαμένου και εντελώς βλαμένου κλόουν, βασισμένου πάνω στον It του Steven King και στον Σκαθαροζούμη. Τέλος, με εντυπωσιάζει ιδιαίτερα το πως συνδυάζουν το burlesque, με το grotesque, δημιουργόντας μια φρικιαστική decadance καρτουνίστικη ατμόσφαιρα τσίρκου.

Οι performer καταφέρνουν πάντα σε αφήνουν να περιμένεις πως θα συμβεί το χειρότερο στους χαρακτήρες. Πριόνια, "δυναμίτες", φωτιές, συρραπτικά, καρφιά, όλα τροφοδοτούσαν την σαδιστική πλευρά μέσα σε όλους μας. Η δυναμική ανάμεσα στην όμορφη Lucifire και τον αηδιαστικό καρτούν κλόουν Tusk, ήταν μοναδική. Highlight, η στιγμή που η πρώτη τραγουδάει I've Got Eyes For You ενώ του έχει κρεμάσει ένα βάζο με λουλούδια από τα ...βλέφαρα(!) και ένα μπαλάκι πίνγκ πόνγκ φεύγει από to "ματι" του Tusk. Γενικά το θεωρώ ένα πολύ ωραίο και τελείως διαφορετικό και αντισυμβατικό σόου.


ΜΙΑ ΝΥΧΤΑ ΓΕΜΑΤΗ PERFORMANCE

Το TG άνοιξε η δική μας αγαπημένη Lola, με παρτενέρ τον Ιταλό Vanadio, με ένα porn-kinky-fetish performance που δεν έχει ξαναγίνει ποτέ, από όσο ξέρω, στα χρονικά της διοργάνωσης! Οι παρεβρισκόμενοι είχαν την ευκαιρία να γίνουν μάρτυρες ενός εντυπωσιακού αποτελέσματος και η παράσταση τους, κατάφερε να μας εξάψει την φαντασία. Προσωπικά, μου άρεσε το πάθος και η ενέργεια τους και περιμένω αρκετά από τους δύο στο μέλλον.

Εντυπωσιακός και ο Lazlo Pearlman, γνωστός Female To Male transexual performer, ο οποίος μας έδωσε ένα αστείο και άξεστο χαρακτήρα. Κάτι ανάλογο είχαμε δει στον ίδιο χώρο στο περασμένο Porn Festival από τον γνωστό Buck Angel, σε ένα πιο υποψιασμένο κοινό. Στην προκειμένη περίπτωση, το σοκ που προκάλεσε στους περεβρισκόμενους του TG, που στην πλειοψηφία τους δεν περίμεναν ποτέ πως μετά τον λεβιέ ταχυτήτων με τα ζάρια, το λουκάνικό και όλα τα φαλλικά σύμβολα, βρισκόταν ένα καλοσχηματισμένο αιδοίο!

Δυστυχώς δεν είδα το piercing show του Γάλλου Jon John και δεν μπορώ να πω πολλά για αυτό. Sorry Jon.

Ένα επίσης υπέροχο σόου έδωσαν η Maleficent Martini και ο Esinem που συνδύασαν υπέροχα το ballet fetish με το shibari και το suspension performance. Η όμορφη Maleficent Martini μου θύμισε την αγαπημένη μου Empress Stah με τον τρόπο μου κινούταν. Υπέροχο ήταν και το παιχνίδι που έκαναν πάνω στο Dungeon που ο Esinem εντυπωσίασε με την τεχνική του.

Τέλος, πολύ καλή η μουσική φέτος. Στα decks ο Allen TG με Electro/Hard Dance, ο Γιώργος Φακίνος με μια στροφή στην Kinky Electro & Techno Body, με αναφορές στην EBM (που δημιούργησε μια ωραία porn ατμόσφαιρα) και ο Christos B να συμπληρώνει την τριάδα με δυνατά Electro ακούσματα.


DUNGEON & PLAY

Στον πρώτο όροφο συνεχίστηκε η παράδοση και λειτουργούσε public dungeon, στο οποίο είχαν πρόσβαση άτομα που ακολουθούσαν το dress code. Εκεί, μέλη της ομάδας Absolute Fetish, ο Omega Red (Alex D), η Goddess Isabelle με την Jaqueline, μαζί με τον Appolyon και την όμορφη Angel, φρόντισαν επιμελώς για να προσφέρουν ένα ασφαλές περιβάλλον για παιχνίδι και για να περάσουν καλά οι προσκεκλημένοι.

Ο χώρος έγινε γρήγορα στέκι και μέρος συνάντησης για τα μέλη της κοινότητας BDSM και μια ευκαιρία για συνάντηση σε ένα ωραίο κλίμα.


DRESS CODE - SAY WHAT?

Είναι χαρακτηριστικό πως στα πάρτυ του TG σε όλες τις χώρες του κόσμου, ένα κοινό στοιχείο είναι το dress code. Η λογική πίσω από αυτό είναι πως οι περεβρισκόμενοι μπαίνουν σε μια διαφορετική διάθεση, μέσω της αμφίεσης τους και της δημιουργικής προσπάθειας τους να συμμετέχουν στο πάρτυ μέσω αυτής. Με λίγα λόγια, είναι ένας τρόπος να δημιουγηθεί από κοινού η κατάλληλη ατμόσφαιρα και να σπάσει ο πάγος.

Παρόλα αυτά, το dress code είναι κάτι που για τους περισσότερους θαμώνες στην Ελλάδα, δεν λέει κάτι, και μάλιστα αρκετούς τους βρίσκει αντίθετους. Προσωπικά, δεν με ενόχλησε, γιατί όσοι ήθελαν να συμμετέχουν, εμφανίστηκαν εκεί ντυμένοι. Παραδόξως, φέτος ήταν πολλοί λιγότεροι όσοι είχαν ντυθεί από άλλες φορές, πράγμα που μου λέει πως ο κόσμος στο ελληνικό TG έχει απομακρυνθεί από την βασική "φιλοσοφία" του πάρτυ με dress code.

Προσωπικά, έχω παρακολουθήσει την αγωνία των διοργανωτών να εισάγουν το ελληνικό κοινό σε αυτή την φιλοσοφία και την εκτιμώ ιδιαίτερα. Ελπίζω, κάποια στιγμή, να βρουν τον τρόπο για να δημιουργήσουν το αποτέλεσμα που επιζητούν.


ΑΝΤΙ ΕΠΙΛΟΓΟΥ

Το TG αποτελεί μια εναλλακτική προταση στην διασκέδαση. Είναι ένα πάρτυ που σε οδηγεί σε άλλα μονοπάτια, σε μια σκοτεινή grotesque διάθεση και μια δυνατότητα έκφρασης. Πιστεύω πως φέτος είχε επιτυχία, κρίνοντας τον κόσμο που κατέκλυσε το Gagarin205. Ας ελπίσουμε πως και θα δούμε και άλλες τέτοιες προσπάθειες στο μέλλον.

'Eγραψε ο Phoenixxx
http://phoenixxxinrubberland.blogspot.com

17/3/10

Torture Garden in Athens!


 
SATURDAY MARCH 20

GAGARIN 205

(ΛΙΟΣΙΩΝ 203-205 ΑΘΗΝΑ)


PLUS ONE & FEEDBACK PRESENT:
To Torture Garden, το πιο γνωστό Fetish Club του κόσμου, επιστρέφει στην Αθήνα για 5η συνεχόμενη φορά! Μετά (και παρά) τον περσινό διήμερο sold out θρίαμβο του Torture Garden στο Second Skin Club, φέτος αποφασίσαμε να πάμε ξανά το TG στο Gagarin 205 και για μεγαλύτερη άνεση χώρου και για να έχουμε την κατάλληλη σκηνή για τα απαιτητικά φετινά shows.

15/3/10

Luis Buñuel : Αφιέρωμα στον ισπανό σκηνοθέτη

Πάντα έβρισκα στον ερωτισμό,
μια κάποια ομοιότητα με το θάνατο,
μια σχεση μυστική αλλά σταθερή” (Μπουνιουέλ).



Ο Λουις Μπουνιουέλ, υπήρξε ισπανός σκηνοθέτης, σεναριογράφος και συγγραφέας, ο σημαντικότερος εκπρόσωπος του σουρεαλισμού στον κινηματογράφο. Στην διάρκεια των σπουδών του στη Μαδρίτη, γνώρισε το ζωγράφο Σαλβαντόρ Νταλί, τον ποιητή Φεντερίκο Γκαρθία Λόρκα και άλλους καλλιτέχνες, που έστρεψαν το ενδιαφέρον του από τις φυσικές επιστήμες, στην ποίηση και στον κινηματογράφο. Συνέχισε τις σπουδές του στο Παρίσι, όπου και μυήθηκε στον σουρεαλισμό.

Τρεις είναι οι βασικοί θεματικοί άξονες που διατρέχουν σχεδόν το σύνολο του έργου του:

α) Μία έντονη και ειρωνική κριτική της αστικής τάξης, του καθωσπρεπισμού και της υποκρισίας της,

β) ένας επίσης έντονος αντικληρικαλισμός, μια απέχθεια δηλαδή προς τους ιερείς και την οργανωμένη Εκκλησία και

γ) μια εμμονή με τον έρωτα και τον θάνατο. Ένας ακατάσχετος και γοητευτικά συγκαλυμμένος ερωτισμός ξεπηδάει σχεδόν απ’όλες τις ταινίες του, μαζί με μία προσκόλληση στο γεγονός του θανάτου.

Κυρίαρχο θεματικό μοτίβο είναι οι υστερικές ψυχώσεις της θρησκευτικής πίστης και κυρίως ο ερωτισμός και η σεξουαλική στέρηση:
“Σχεδόν όλες μου οι ταινίες θίγουν αυτό το θέμα, τη στέρηση: αστοί που δεν μπορούν να βγούν από ένα δωμάτιο, άνθρωποι που θέλουν να δειπνήσουν και τους εμποδίζουν, ένας τύπος που προσπαθεί να σκοτώσει και δεν μπορεί, οι εραστές που δεν μπορούν να αγκαλιαστούν…η στέρηση είναι η απόσταση ανάμεσα στον πόθο και την πραγματικότητα” (Μπουνιουέλ).

Για τον Μπουνιουέλ η θρησκευτική πίστη έτσι όπως βιώνεται μέσα από τα καταπιεστικά δόγματα, αποτελεί την τροχοπέδη της ανθρώπινης ελευθερίας και πηγή όλων των νευρώσεων.

Οι σημαντικότερες ταινίες του είναι:

“Ένα Ανδαλουσιανός σκύλος” (1929) η 16λεπτη ταινία σύμβολο του σουρεαλισμού, με μια σειρά από ασύνδετες και ονειρικές σκηνές (η εικόνα του ξυραφιού που σκίζει το μάτι παραμένει θρυλική),

“Η Χρυσή Εποχή” (1930) καταγγελία της καταπιεστικής συμπεριφοράς της αστικής τάξης και της Εκκλησίας, δοξασμός στην ανατρεπτική δύναμη του Έρωτα, της μόνης που απειλεί τον εφησυχασμό της αστικής τάξης,

“Γη χωρίς ψωμί” (1933) ένα ντοκιμαντέρ σκηνοθετημένο με πρωτόγνωρο ρεαλισμό για ένα εγκατελειμμένο, απόκληρο τόπο στην Εστρεμαδούρα της Ισπανίας,

“Οι ξεχασμένοι” (1950) μία ακόμα αδυσώπητη καταγραφή εξαθλιωμένων περιοχών (του Μεξικού αυτή τη φορά) και την άθλιας ζωής των κατοίκων του,

“El” (1952), ιστορία μιας παράφορης ζήλειας που οδηγεί στην παράνοια,

“Η εγκληματική ζωή του Αρτσιμπάλντο Ντε Λα Κρούς” (1955) πορτρέτο ενός συναισθηματικά και σεξουαλικά ευνουχισμένου αστού, που προσπαθεί να βρει υποκατάστατο της σεξουαλικής πράξης στη δολοφονία, ως την απόλυτη πράξη κατάκτησης του θηλυκού,

“Ναζαρέν” (1958) μία από τις αγαπημένες ταινίες του ίδιου του σκηνοθέτη για ένα φιλάνθρωπο ιερέα που έχει αφιερώσει την ζωή του στον Λόγο του Κυρίου, αλλά που στέκεται ανίκανος να βοηθήσει δύο γυναίκες, έστω και αν αυτός είναι ο σκοπός του, προβληματισμός παρόμοιος με αυτόν που συναντάμε στο αριστουργηματικό,



“Βιριδιάνα” (1961), όπου κι εδώ μία δόκιμη μοναχή παρά την έντονη θρησκευτική της πίστη και παρά την αγνότητα των προθέσεών της, στέκεται αδύναμη και ανεδαφική μπροστά στην σκληρή πραγματικότητα,

“Ο εξολοθρευτής άγγελος” (1962) μια ταινία συμβολική για μια παρέα αριστοκρατών που συγκεντρώνονται για δείπνο και διαπιστώνουν στο τέλος της βραδιάς, ότι για κάποιον ανεξήγητο λόγο αδυνατούν να διασχίσουν το κατώφλι του σαλονιού,



“Συμεών ο ερημίτης” (Simon of the Desert) (1965), μια ταινία όπου διακωμωδεί τους πειρασμούς ενός στυλίτη μοναχού,

“Η ωραία της ημέρας” (1967) η μεγαλύτερη εμπορική επιτυχία του σκηνοθέτη με την Κατρίν Ντενέβ στον πρωταγωνιστικό ρόλο μιας νεαρής αστής, που το πρωί είναι πιστή και σεμνή σύζυγος και το βράδυ πόρνη σε οίκο ανοχής,



“Ο Γαλαξίας” (1969) μια ταινία για τη μισαλλοδοξία και την απόλυτη αλήθεια,

“Τριστάνα” (1970) μια από τις πιο βατές ταινίες του Μπουνιουέλ, για μια νεαρή ορφανή κοπέλα προστατευόμενη του αριστοκράτη Δόν Λόπε, που νοιώθει να ασφυκτιά από τον καταπιεστικό έρωτά του,

“Η κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας” (1972) για μια παρέα αστών που προσπαθούν να γευματίσουν χωρίς όμως να τα καταφέρνουν, δοσμένη με πολύ χιούμορ και ειρωνία (ο αγαπημένος μου συγγραφέας Βασίλης Ραφαηλίδης έχει γράψει βιβλίο με αυτόν τον τίτλο, θα αναφερθώ σε μελλοντικό άρθρο γι’αυτό)


“Το φάντασμα της ελευθερίας” (1974) η πιο σουρεαλιστική απ’όλες τις ταινίες του, κατά τον ίδιο ένα φόρος τιμής στον Κάρλ Μάρξ και στις πρώτες φράσεις του Μανιφέστου (“Ένα φάντασμα πλανάται πάνω από την Ευρώπη…”) και

“Το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου” (1977), η τελευταία ταινία του Μπουνιουέλ, που περιγράφει τον παράφορο έρωτα ενός πλούσιου ευγενή για τη νεαρή καμαριέρα του.

Πηγές:
filosofia.gr
en.wikipedia.org
el.wikipedia.org
deeperintomovies.net

14/3/10

Ο παραγωγός του JulioDVD...


Ποιός Σειρηνάκης;

Άλλος Δημήτρης κρύβεται πίσω από το dvd της Τζούλιας.

Τον βρήκαμε (με την βοήθεια της γιαγιάς του) και μας έκανε αποκλειστικές δηλώσεις...











www.ipanicmag.com

7/3/10

You Want My Booty

Miss Lucifer Girlz
To πιο hardcore Video Clip ever!!





....Και στην σκληρή version του "Want my Booty" των Miss Lucifer Girlz.
Τo βίντεο κλιπ είναι σαφώς ακατάλληλο αφου εμπεριέχει harcore σκηνές.




5/3/10

4th Porn Film Festival Berlin in Athens: Aποτίμηση



Τις δύο πιο κρύες μέρες του Γενάρη, στις 15 και 16, η Αθήνα γίνεται οικοδέσποινα του 4ου Porn Film Festival Berlin. Το Gagarin ανοίγει τις πόρτες του και η θερμοκρασία εντός ανεβαίνει.

Φρόντισα να ενημερωθώ σχετικά με το πρόγραμμα, χωρίς –οφείλω να ομολογήσω- να έχω ιδιαίτερες γνώσεις πάνω στην μεταπορνογραφία (post porn).
Η πρώτη μέρα προβολών ήταν, μπορώ να πω, αρκετά ενδιαφέρουσα. Ξεχώρισε το artistc γαλλικό Smooth της Catherine Corriger. Γυρισμένο σε φιλμ 8mm (το μόνο γυρισμένο σε φιλμ) και προκαλώντας ρίγη ανατριχίλας στο αντρικό κοινό με τα close up πλάνα του σε εξαιρετικά ευλύγιστα ανδρικά γεννητικά όργανα. Δικαίως βραβευμένο θα μπορούσε να υπάρξει σε όποιο φεστιβάλ έχει ανοιχτούς ορίζοντες.



Επίσης, ξεχώρισε το αυστραλιανό The Band της Anna Brownfield. Δείχνοντας την ροκ αυστραλιανή σκήνη και όλο το backstage φυσικά, σεξ κάθε είδους, έχοντας ένα δυνατό σενάριο για porn movie και μια ευνοϊκή ώρα προβολής (πριν την έναρξη των performances) κέρδισε το χειροκρότημα του κοινού.




Από την άλλη είδαμε το Champion της αμερικανίδας Shine Louise Houston, μια lesbian ταινία που λαμβάνει χώρα στα τερέν του μποξ. Οι μεγάλες σκήνες σεξ, σε μια ταινία 82 λεπτών, κούρασε το κοινό και το αφηγηματικό κομμάτι δεν έδειξε να κεντρίζει το ενδιαφέρον.

Οι τρείς υπέρβαρες πρωταγωνίστριες στο Voluptuous Biker Babes του Carlos Batts ήταν που έκαναν την ταινία διαφορετική. Οι cult καταβολές του σκηνοθέτη έκαναν τα 116 λεπτά να κυλήσουν με πολύ σεξ αλλά και γέλιο, σε μια «γίνεται κι έτσι πορνό» ταινία.

Το In Your Face των εκ Νορβηγίας Hungry Hearts μας διασκέδασε παρουσιάζοντας μας τον ύμνο των λεσβίων καθώς και τον χορό τους ονόματι Hasuki.

Και μετά ήρθαν οι performances…

Πρώτοι ανεβήκαν στο stage η Anna Peak και Idios της Cant Dog Productions. Με μια δυνατή τσιρίδα στο μικρόφωνο, καρέκλες να πετιούνται και να σπάνε και αρκετές κλοτσιές μας αφύπνισαν για τα καλά.


Έπειτα, σειρά πήρε η Violeta Vendetta, το κορίτσι που ξέρεις να ντυθεί, να γδυθεί και να λικνιστεί όπως πρέπει. Μας παρουσιάστηκε ως άνδρας, αλλά φρόντισε να μας αποκαλύψει τα τόσα όσα έπρεπε να δούμε.
Στην συνέχεια είδαμε το Hard Gay Sex Show των Cazzo, Wurstfilm και UK Naked Men. Τέσσερα punk αγόρια επί σκηνής, να τα δίνουν όλα ξεπερνώντας κάθε όριο gay σεξουαλικής φαντασίωσης.




Με κλοτσιές τους έδιωξαν από την σκηνή η βερολινέζα Dominatrix Alexa και η αμερικάνα Anastasia K. Switch για να πάρουν την σκυτάλη. Η μεν σε μια καρέκλα να απολαμβάνει το στριπτίτζ και τα λικνίσματα της δε. Πήρε αρκετή ώρα μέχρι να δούμε την Alexa να φέρνει σε οργασμό την Anastasia.

Μετά ανέβηκαν πάλι οι Anna Peak και Idios για ακόμα μια ευφάνταστη performance. Ο προτζέκτορας να παίζει ένα από τα video τους και μπροστά μια αστεία και ανατρεπτική ιστορία μιας πόρνης και ενός αλητάκου να λαμβάνει χώρα.

Σειρά είχε η Violeta Vendetta αυτή την φορά σε ρόλο νοσοκόμας. Αφού έπαιξε με τα ιατρικά της σύνεργα, ένα all time classic σφουγγάρι φρόντισε να κάνει μούσκεμα τα πάντα.



Τέλος, στην σκηνή ανέβηκαν οι ελληνίδες Domina Lola και Hlektra. Η fetish kinky porn medical performance τους ξεσήκωσε το κοινό, το όποιο συμμετείχε ζητωκραυγάζοντας. Αναπηρικά καροτσάκια, βίτσες, παραλλαγμένα στηθοσκόπια και πολύ latex φρόντισαν να ανεβάσουν την λίμπιντο στην κατάμεστη αίθουσα.

Και κάπως έτσι φτάσαμε στην δεύτερη μέρα.



Το αμερικάνικο υβριδικό μίνι ντοκιμαντέρ του Charles Lum, AIDS Conference Cocksuckers σίγουρα ήταν στα καλύτερα της ημέρας. Βάζοντας ακόμα και τον Bill Clinton με την πολιτική του επί της οθόνης, θίγει το θέμα του ιού που χαρακτήρισε το gay σεξ.

Το γερμανικό Fick Den Touri του Lorenz Michel ήταν μια πανευρωπαϊκή gay ταινία. Ένα ρεπορτάζ έφερε άνδρες από Γαλλία, Ολλανδία, Ισπανία, Γερμανία και Αγγλία σε μια άτυπη κόντρα για το ποιός τελικά είναι ο πιο… προικισμένος λαός.

7 διαφορετικές ιστορίες μπλέχτηκαν στο Roulette της αμερικάνας Courtney Trouble. Μέσα σε 90 λεπτά είδαμε λίγο από όλα. Gay, queer femme, λεσβίες, μέχρι και παλαιστή. Αναμφίβολα ήταν μια ταινία για όλα τα γούστα.

Λεσβιακό ήταν και το Art House Sluts της επίσης αμερικάνας Madison Young. Λίγο φυλακή, λίγο τέχνη, τοματόσουπα Campbell και πολύ λεσβιακό σεξ συνέθεσαν το φόντο της ταινίας.

Δεν υπήρξαν πολλές αλλαγές από την πρώτη μέρα στις performances.

Την αυλαία άνοιξαν τα αγόρια από την Cazzo, Wurstfilm και UK Naked Men παρουσιάζοντας άλλο ένα Sexy Gay Porn Show. Μόνο που αυτή την φόρα φορούσαν τα αθλητικά τους…

Επί σκηνής μετά οι Anna Peak, Idios της Cant Dog Productions με ένα ανατρεπτικό θέμα και πάλι. Η εναλλαγή ρόλων της νοσοκόμας και του ασθενούς, με την διαφορετική και λίγο χιουμοριστική προσέγγιση τους.

Η Violeta Vendetta εμφανίστηκε έπειτα, ως κινέζα αυτή την φορά. Με τον δικό της διαφορετικό τρόπο έδειξε στο κοινό τόσα όσα χρειάζεται για να αφήσει την φαντασία να πλάσει τα υπόλοιπα.

Οι Dominatrix Alexa και Anastasia K. Switch εμφανίστηκαν με τελείως διαφορετικούς ρόλους αυτήν την φορά. Σε ένα BDSM show με μαστίγια και βελόνες, ανέβασαν και έναν θεατή από το κοινό επί σκηνής κάνοντας αρκετούς να σφιχτούν περισσότερο στα καθίσματα τους.

Έπειτα είδαμε άλλη μια φορά το performance των Anna Peak, Idios της Cant Dog Productions με την πόρνη και τον αλήτη, ή για να το δουν όσοι δεν το είδαν το προηγούμενο βράδυ τόσο ή για να το εμπεδώσουμε.

Και ξανά στην σκηνή ανέβηκαν τα τέσσερα αγόρια από Cazzo, Wurstfilm και UK Naked Men, για να αποτελειώσουν ότι άφησαν στην μέση.

Η Violeta Vendetta ανέβηκε στην σκηνή ως μια άλλη νύφη του Frankenstein χύνοντας στο κορμί της αίμα και λιωμένα κεριά.

Τελευταίο performance της βραδιάς ο Buck Angel. Ένα πρώην φωτομοντέλο που και πρώτος προνοστάρ female to male. Το κοινό τον υποδέχτηκε θερμά, με χειροκροτήματα και κραυγές (ήταν και ο μεγάλος guest του φεστιβάλ). Ήταν ο μόνος από τους performer που κατέβηκε στο κοινό, προκαλώντας σε άλλους παραλήρημα και σε άλλους ρίγη ανατριχίλας.

Και κάπως έτσι τελείωσε το φεστιβάλ. Με όλους τους performer στην σκηνή και μια περίεργη ερώτηση στο κοινό σε σχέση με τις σεξουαλικές προτιμήσεις του κάθε ενός, μιας και κατά δήλωση της ελληνικής οργάνωσης βαρέθηκαν το straight κοινό.

Γνώμη της υπογράφουσας το κείμενο: γνώριζα το πορνό από κλασσικές ταινίες όπως το Deep Throat, αυτές του Γκουσγούνη και της Τίνας Σπάθη. Ήξερα ότι υπάρχουν ταινίες με διάφορα φετίχ και gay-lesbian. Άλλα δεν πίστευα πως ένα φεστιβάλ με τίτλο Porn Festival θα αναφέρεται μόνο στην τελευταία κατηγορία. Γιατί ακόμα και σε σημεία που είδα straight πορνό μετά άλλαξε. Δεν ξέρω όλες τις ταινίες που παίζονται στο Βερολίνο και αν υπάρχουν straight, όμως στην Αθήνα ίσως θα ήταν καλύτερα του χρόνου να το ονομάσουν Gay-Lesbian Festival, μιας και αυτό το κοινό θέλει η ελληνική διοργάνωση.

Εν κατακλείδι, θα κρατήσω τα όμορφα του φεστιβάλ: την ελευθερία και το δικαίωμα της σεξουαλικότητας (όποια και αν είναι αυτή), τα προφυλακτικά που δίνονταν στην είσοδο μαζί και το ενημερωτικό φυλλάδιο του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης για το aids, την αποκήρυξη του φεστιβάλ στην παιδεραστία και στην αναγκαστική πορνεία και τα λόγια της Annie Sprinkle: «Έχω ένα όραμα για το μέλλον. Όλοι θα είναι τόσο σεξουαλικά ικανοποιημένοι (και) θα δοθεί τέλος στη βία, τους βιασμούς και τους πολέμους.»

Tης Ελένης Θεοδωρίδου